Klim naar de Hemel in Alkmaar

In de lente begon de bouw en we stonden erbij en keken ernaar. Een enorme stellage verscheen stukje bij beetje op en boven de Grote Kerk in Alkmaar, die dit jaar 500 jaar bestaat. Wat tof!!! Meteen wisten we dat we, als ik genoeg hersteld was, zeker een bezoekje wilden brengen aan deze unieke attractie!

Ben zegt dat ´ie hoogtevrees heeft. Nou moet ik zeggen dat ik daar in z´n leven weinig van merk. Zo heb ik foto´s gezien van een Ben, op het randje van Ayer´s Rock. En maakte ik mee dat hij Sophie volledig in paniek bracht door óp het hek te gaan staan bij een hoge klif op Lanzarote.
Ik was altijd een echte berggeit, die mezelf behoorlijk in de problemen bracht met een aantal volwassenen, door als tiener via de stadsmuur van Delft, zó het dak van Molen de Roos op te klimmen en prinsheerlijk in een koofje onder te omloop te gaan zitten. Ook de hoge populieren vond ik geweldig klimmateriaal. Maar vorig jaar in het Openluchtmuseum in Arnhem beklommen we een molen met een omloop van planken en toen vond ik die in ene best spannend!

Van de week waren we met mijn moeder in de stad. Het was perfect weer. Ik voelde me okee. Zij ook. Ik zag de kerk en dacht: hóp!
We kochten kaartjes en mijn moeder mocht het eerste stukje met de lift. Ik ging met haar mee. Sophie en Ben renden de grote trap op en Sophie zwaaide op elke verdieping enthousiast.

We stapten uit op het plateau. Het is een groot houten plateau, wat rond de kerk loopt. Hierop loop je eigenlijk gewoon alsof je op een verdieping loopt. Ik keek even over de rand. Whooeei, da´s best hoog. Maar wat gaaf! Het is net of je in het reuzenrad zit op de kermis: je kunt al meteen over de hele stad kijken.
¨Kom!¨ Sprak ik dapper. ¨Gaan we eerst naar boven!¨ Ik liep met Sophie vooruit. Toch best een beetje spannend....
Op een gegeven moment kwam een ietwat bleek uitziende man naar beneden die de reling stevig vasthield. Ik liep naar boven uiteraard aan de rechterkant van de trap, maar ik zag meteen aan de man dat hij niet naar de buitenkant van de trap, naast de diepte, wilde. Dus ik bewoog naar links en liet hem er langs. Hij zuchtte en keek me aan en zei vanuit z´n tenen: ¨dank je¨! Arme meneer.
We liepen verder omhoog. Ik moest even goed ademen om zelf relaxed te blijven. Sophietje vond het geloof ik ook een beetje spannend. Het spannendste vond ik nog wel dat de open metalen treden onder je wat doorbuigen!! Helemaal fijn als er een tweede volwassene op stapt...

Helemaal boven is er een soort brug naar de kerktoren, die gemaakt is van een gelijkende soort open metalen platen, die aan elkaar zitten geklonken en die doorbuigen. Dit vond ik wel echt spannend, en mijn moeder ook. Ik moest erg lachen om mezelf, want je wilt dus automatisch de reling aan de zijkant vasthouden. Alsof dat helpt als de hele stellage zou instorten... uhuh...
Genoemde Ben met ¨hoogtevrees¨ was eigenlijk de enige die nergens last van had. Maar goed, we liepen eroverheen en kwamen aan bij de toren. En tot onze grote verrassing was daar de beiaardier aan het spelen! Hoe tof was dat! We hebben een hele poos staan kijken en ik kon het niet laten: ik raakte even de klok aan. Dus als straks de stellage weg is en ik naar boven kijk naar de klok weet ik: die heb ik aangeraakt! Je kunt een heel rondje om de toren lopen.

Met een ietsiepietsie (angst)haas(t) liepen we vervolgens weer naar beneden, naar het veilige platform. Daar kun je ook nog de kerk in, via een deur die normaal gesproken een raam is! Daar is een brug gemaakt, van waaruit je de prachtige plafondschilderingen van de kerk kunt zien. Echt heel, heel gaaf. Als je naar beneden kijkt zie je diep onder je de stoelen in de kerk en helemaal aan de andere kant zie je dat je hoger bent dan het orgel.
We liepen nog even over het platform en daarna gingen we met de trap naar beneden.
Eenmaal beneden had ik wél een beetje knikkende knietjes, maar we waren allemaal heel enthousiast en erg blij dat we het gedaan en gezien hadden!
En nu moet ik eigenlijk de komende tijd even wat molens en andere hoogtes opzoeken, want het slaat natuurlijk helemaal nergens op, dat ik het in ene spannend vond. Angsten zijn er om overwonnen te worden, toch? ;-)

Je kunt de kerk nog op tot 8 oktober dit jaar. Kaartjes kosten aan de kassa €9,50 voor mensen vanaf 6 jaar. Online zijn ze een euro goedkoper en reserveer je voor een specifieke tijd. Wij vonden het fijner om simpelweg aan te kunnen komen waaien.
Zie voor openingstijden en verdere info https://klimnaardehemel.nl/
De kaartjes zijn best prijzig voor een uurtje, maar als je bedenkt dat het opbouwen zo´n 6 ton kostte redelijk. En het is een unieke en gave ervaring, dus wij vonden het het absoluut waard!