Gisteren zaten we met z´n allen in de auto. Ben reed, het was supergezellig en ik was blij!
Sophie zat achterin Abba te zingen: ¨Honey, honey¨. En aangezien ik volledig normaal en saai en burgerlijk ben, begon ik enthousiast mee te dansen in de auto, inclusief armgebaren. Zie je het voor je?
Dat was niet het leukste. Oh nee. Het leukste was, dat in de auto achter ons, toen er een stoplicht kwam, de chauffeur begon mee te dansen! Ik stak beide handen op onder de achteruitkijkspiegel en applaudiseerde ze enthousiast toe, waarop de passagier mee ging doen. Het was fantástisch.
Mijn gekte maakte zomaar de wereld een klein beetje leuker :D
maandag 30 september 2019
vrijdag 27 september 2019
Mjam: chocoladepasta zonder geraffineerde suiker én vegan
Chocolade is goed voor je. Toch? Vol anti-oxidanten en zo. Toch?
Nou, dan is chocoladepasta vast ook okee ;)
Maar de supermarktversie, die zit vol narigheid. En er is wel een geraffineerde-suiker-vrije optie in Engeland maar die is duur, én in Engeland.
Dus ik ging aan de bak en oh jongens, dit is me lekker. Chocoladerig, en zijdezacht in je mond.
Je hebt nodig voor een goeie pot pasta:
50 gram cacao (fairtrade en bio, heb ik altijd. Ik vind die van Australian erg lekker. Maar alle soorten werken)
50 gram honing
50 gram dadelstroop.
80 gram kokosolie (kamertemperatuur!)
60 gram rijstroom (ik gebruik die van Provamel. Bv te koop bij Ekoplaza. Maar als je niet allergisch of vegan bent kun je natuurlijk ook gewone room gebruiken)
Een snufje zout. Simpelweg omdat alles van chocola lekkerder wordt van een snufje zout. Maar laat het vooral weg als je weinig zout wilt of mag eten: evengoed goddelijk.
Eigenlijk is het vervolgens zo simpel als alles in een kom mikken, goed door elkaar roeren met een spatel en dan in een glazen potje stoppen. De kokosolie maak ik zelf altijd los met een mes: alsof je boter op je brood gaat smeren. Hierdoor wordt het lekker zacht en veel makkelijker te mengen. Een klomp kokosolie gaat lastig zijn! Natuurlijk kun je het ook smelten en dan mengen.
Vervolgens kún je het direct gebruiken, maar als het eenmaal in de koelkast is geweest krijgt het die echte chocopasta consistentie.
Enne, wie het heeft gemaakt mag de kom uitlikken. Toch??
Nou, dan is chocoladepasta vast ook okee ;)
Maar de supermarktversie, die zit vol narigheid. En er is wel een geraffineerde-suiker-vrije optie in Engeland maar die is duur, én in Engeland.
Dus ik ging aan de bak en oh jongens, dit is me lekker. Chocoladerig, en zijdezacht in je mond.
Je hebt nodig voor een goeie pot pasta:
50 gram cacao (fairtrade en bio, heb ik altijd. Ik vind die van Australian erg lekker. Maar alle soorten werken)
50 gram honing
50 gram dadelstroop.
80 gram kokosolie (kamertemperatuur!)
60 gram rijstroom (ik gebruik die van Provamel. Bv te koop bij Ekoplaza. Maar als je niet allergisch of vegan bent kun je natuurlijk ook gewone room gebruiken)
Een snufje zout. Simpelweg omdat alles van chocola lekkerder wordt van een snufje zout. Maar laat het vooral weg als je weinig zout wilt of mag eten: evengoed goddelijk.
Eigenlijk is het vervolgens zo simpel als alles in een kom mikken, goed door elkaar roeren met een spatel en dan in een glazen potje stoppen. De kokosolie maak ik zelf altijd los met een mes: alsof je boter op je brood gaat smeren. Hierdoor wordt het lekker zacht en veel makkelijker te mengen. Een klomp kokosolie gaat lastig zijn! Natuurlijk kun je het ook smelten en dan mengen.
Vervolgens kún je het direct gebruiken, maar als het eenmaal in de koelkast is geweest krijgt het die echte chocopasta consistentie.
Enne, wie het heeft gemaakt mag de kom uitlikken. Toch??
Smakelijk!
woensdag 18 september 2019
Wijsneus in De Tuinen (Sorry, Holland and Barrett)
Kreeg ik een paar weken geleden al verbaasde complimenten in genoemde winkel omdat ik wist hoe je ¨Holland and Barrett¨ uitspreekt (blijkbaar zeggen de meeste mensen ¨holland en barét¨?! Echt?), deed ik er vandaag een schepje bovenop 🙈
Moeder, Sophie en ik waren in de Tuinen en mijn moeder schamperde, terwijl ze de verpakking van de chocoladeletters (ja, breek me daar in September de bek maar helemaal niet over open) bestudeerde: ¨ja hoor, ze noemen rietsuiker ¨natuurlijk¨.
Waarop ik opmerkte: ¨tja, het is wel natuurlijk. Maar dat is curare ook.¨
Dit zorgde ervoor dat het meisje dat net aan het afrekenen was in giechelen uitbarstte. Oeps ;)
Even later aan de kassa kreeg Sophie een proefzakje Manukahoning. Dat is honing met een hoog bestanddeel van het antibacteriële ingrediënt mgo, dat sowieso in honing zit, maar in Manukahoning dus (veel) meer.
Affijn. Het meisje achter de kassa vroeg of Sophie ook wist wat het getal op het zakje betekende en ik legde haar uit dat het de hoeveelheid van genoemd ingrediënt was.
Het meisje lachte: ¨jij kunt hier wel komen werken!¨
Vervolgens ging ik afrekenen en zei, voordat ze het vroeg, mijn postcode, zodat ze de klantenpas kon opzoeken. Meisje: ¨Je kunt hier echt wel komen werken!¨
Ik: ¨En ik wil geen Healthy*¨.
Het was leuk :)
*tijdschrift dat H&B verkoopt. De arme kassières moeten aan elke klant vragen: ¨Wilt u de Healthy?¨
Moeder, Sophie en ik waren in de Tuinen en mijn moeder schamperde, terwijl ze de verpakking van de chocoladeletters (ja, breek me daar in September de bek maar helemaal niet over open) bestudeerde: ¨ja hoor, ze noemen rietsuiker ¨natuurlijk¨.
Waarop ik opmerkte: ¨tja, het is wel natuurlijk. Maar dat is curare ook.¨
Dit zorgde ervoor dat het meisje dat net aan het afrekenen was in giechelen uitbarstte. Oeps ;)
Even later aan de kassa kreeg Sophie een proefzakje Manukahoning. Dat is honing met een hoog bestanddeel van het antibacteriële ingrediënt mgo, dat sowieso in honing zit, maar in Manukahoning dus (veel) meer.
Affijn. Het meisje achter de kassa vroeg of Sophie ook wist wat het getal op het zakje betekende en ik legde haar uit dat het de hoeveelheid van genoemd ingrediënt was.
Het meisje lachte: ¨jij kunt hier wel komen werken!¨
Vervolgens ging ik afrekenen en zei, voordat ze het vroeg, mijn postcode, zodat ze de klantenpas kon opzoeken. Meisje: ¨Je kunt hier echt wel komen werken!¨
Ik: ¨En ik wil geen Healthy*¨.
Het was leuk :)
*tijdschrift dat H&B verkoopt. De arme kassières moeten aan elke klant vragen: ¨Wilt u de Healthy?¨
zaterdag 7 september 2019
Negenendertig
Allereerst even een mededeling van huishoudelijke aard.
Klaar voor?
Komt ´ie:
NEGENENDERTIG IS NÍET BIJNA VEERTIG!!
Dank u wel. Nu dat duidelijk is zal ik vertellen over deze heerlijke dag :)
Vanmorgen kreeg ik op bed hele lieve kadootjes. Sophie had een mooie citrien gekocht bij de stenenwinkel, en had die in vier verschillende papiertjes ingepakt, met lieve briefjes erbij.
Van Ben kreeg ik een prachtige mok met stippen van Bunzlau.
Beneden waren slingers en taart, die we gisteren al hadden gebakken.
Na een heerlijk, gezellig, knus, rustig ochtendje kwam mijn moeder, van wie ik prachtige oorbelletjes kreeg, en togen we naar de stad. Ik moest schoenen.
Nou moet je weten, dat die schoenen intussen een drama in 24 aktes zijn geworden, waarvan ik jullie de eerste 18 zal besparen ;)
In elk geval moesten er hoognodig schoenen komen voor lastige en pijnlijke en smalle voetjes.
Hoe gaat dat? Nou: zo!
Je gaat naar winkel één, en daar haalt de alleraardigste jongeman-die-net-begonnen-is-met-zijn-studie-Duits 100 paren schoenen*, waarvan er eentje lekker zit maar omdat je daar echt je voeten doorheen kunt zien zijn ze niet voor gewoon te gebruiken, dus je gaat verder naar winkel twee:
Bij winkel twee maakt de alleraardigste meneer een scan van mijn voeten en haalt dan 100 paren schoenen*. Waarvan er eentje geweldige zolen en eentje een geweldige pasvorm heeft maar niet één allebei tegelijk.
Dus je gaat verder.
Dan ga je nog naar Decathlon, waar je twee paar schoenen past maar dan direct concludeert dat dat niks wordt.
Dus dan besluit je nog even één tel naar Bever te gaan en vraagt daar aan de op zich aardige maar wel druk bezette jongeman naar schoenen met zachte zolen maar wel stevigheid.
En daar zie je dan één paar, dat zelfs afgeprijsd is, dat er goed uitziet EN dat, eenmaal aan, blijkt te werken aan je voeten. De hemel ging open, engelen zongen, de stralen schenen op ons aangezicht.
Anke heeft schoenen.
Intussen was het ook gewoon hartstikke supergezellig. En ik kreeg prachtige gladiolen :)
Ik kocht kip en ingrediënten voor een vegetarisch hoogstandje, en thuisgekomen schoof dat allemaal de oven in. We aten met z´n viertjes, zoals vanouds, toen ik als kind altijd kip-uit-de-oven wou eten op mijn verjaardag.
Echt, jongens, ik kan me niet heugen wanneer ik voor het laatst zo´n fijne verjaardag heb gehad.
En dan is straks ook nog de eerste aflevering van Strictly Come Dancing.
Het leven is goed!! (niet altijd hoor. Vandaag wel! Heel!)
Hier zou het nou echt heel leuk zijn om een foto in te voegen. Maar weet je? Ik had het veel te druk met genieten om foto´s te maken. Dus moet je je zo maar een voorstelling maken!
*Ik ben een groot gelover in de kracht van de hyperbool
Klaar voor?
Komt ´ie:
NEGENENDERTIG IS NÍET BIJNA VEERTIG!!
Dank u wel. Nu dat duidelijk is zal ik vertellen over deze heerlijke dag :)
Vanmorgen kreeg ik op bed hele lieve kadootjes. Sophie had een mooie citrien gekocht bij de stenenwinkel, en had die in vier verschillende papiertjes ingepakt, met lieve briefjes erbij.
Van Ben kreeg ik een prachtige mok met stippen van Bunzlau.
Beneden waren slingers en taart, die we gisteren al hadden gebakken.
Na een heerlijk, gezellig, knus, rustig ochtendje kwam mijn moeder, van wie ik prachtige oorbelletjes kreeg, en togen we naar de stad. Ik moest schoenen.
Nou moet je weten, dat die schoenen intussen een drama in 24 aktes zijn geworden, waarvan ik jullie de eerste 18 zal besparen ;)
In elk geval moesten er hoognodig schoenen komen voor lastige en pijnlijke en smalle voetjes.
Hoe gaat dat? Nou: zo!
Je gaat naar winkel één, en daar haalt de alleraardigste jongeman-die-net-begonnen-is-met-zijn-studie-Duits 100 paren schoenen*, waarvan er eentje lekker zit maar omdat je daar echt je voeten doorheen kunt zien zijn ze niet voor gewoon te gebruiken, dus je gaat verder naar winkel twee:
Bij winkel twee maakt de alleraardigste meneer een scan van mijn voeten en haalt dan 100 paren schoenen*. Waarvan er eentje geweldige zolen en eentje een geweldige pasvorm heeft maar niet één allebei tegelijk.
Dus je gaat verder.
Dan ga je nog naar Decathlon, waar je twee paar schoenen past maar dan direct concludeert dat dat niks wordt.
Dus dan besluit je nog even één tel naar Bever te gaan en vraagt daar aan de op zich aardige maar wel druk bezette jongeman naar schoenen met zachte zolen maar wel stevigheid.
En daar zie je dan één paar, dat zelfs afgeprijsd is, dat er goed uitziet EN dat, eenmaal aan, blijkt te werken aan je voeten. De hemel ging open, engelen zongen, de stralen schenen op ons aangezicht.
Anke heeft schoenen.
Intussen was het ook gewoon hartstikke supergezellig. En ik kreeg prachtige gladiolen :)
Ik kocht kip en ingrediënten voor een vegetarisch hoogstandje, en thuisgekomen schoof dat allemaal de oven in. We aten met z´n viertjes, zoals vanouds, toen ik als kind altijd kip-uit-de-oven wou eten op mijn verjaardag.
Echt, jongens, ik kan me niet heugen wanneer ik voor het laatst zo´n fijne verjaardag heb gehad.
En dan is straks ook nog de eerste aflevering van Strictly Come Dancing.
Het leven is goed!! (niet altijd hoor. Vandaag wel! Heel!)
Hier zou het nou echt heel leuk zijn om een foto in te voegen. Maar weet je? Ik had het veel te druk met genieten om foto´s te maken. Dus moet je je zo maar een voorstelling maken!
*Ik ben een groot gelover in de kracht van de hyperbool
Abonneren op:
Posts (Atom)