Een aantal jaar geleden hadden we in ene last van schimmel op onze muur. Een aantal experts later was de consensus: de muur moet gevoegd en geïmpregneerd.
We lieten wat offertes opstellen en gingen in zee met een man, die helaas malafide bleek.
Daardoor moesten we opnieuw laten voegen. Een enorme tegenvaller, zowel qua inzet als financiëel. Maar ja, shit happens, dus we lieten nieuwe offertes maken en maakten afspraken met de meneer waar we het beste gevoel bij hadden.
In de tweede helft van Ben´s vakantie werd er gehakt en gevoegd. Het was erg jammer van de vakantietijd, maar we wisten: dit moet gewoon gebeuren.
Maar nu. De voeg werd maar niet hard. Ik maakte me al een poosje zorgen. Ik had de meneer al gebeld en die zou zaterdag langskomen, maar hij appte donderdag dat hij ziek was en hij me in de loop van deze week zou bellen.
Gisteren regende het heel hard en keek ik nog eens naar de voeg en zag dit:
Na wat appen en bellen kwam hij vanmiddag kijken. Hij haalde zijn sleutel langs een voeg en haalde zo de voeg eruit. Hij vertelde dat dit hem nog nooit gebeurd was. Hetzij was het oude specie, hetzij kwam het door de brandende zon, waren zijn theorieën.
Bottom line: er moet opnieuw gehakt en gevoegd. Ik ben erg blij dat hij het gaat oplossen, maar tegelijkertijd balen we natuurlijk als een stekker. Om de verloren tijd. Om het gedoe wat nu gaat komen. Bleeeeh!
Hopen jullie mee dat het hiermee dan ook ECHT KLAAR is??
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wat fijn dat je een bericht achterlaat :)