Hier in onze buurt wordt het (gelukkig!) uitbundig gevierd. Grote groepen kinderen trekken door de straten met hun lantarens, zingen liedjes en alles verloopt gezellig en gemoedelijk.
Op de Vrije School wordt het ook vrij groots gevierd. Elk jaar mogen de kinderen op school hun pompoen versieren en de lagere klassen trekken mét lichtjes door de school.
Ik vind het een tópfeest. Schattig, lief, gezellig, gemoedelijk, goedaardig. (Ik schreef al eerder dat ik Amerikaanse neef Hallowe´en niet zo´n succes vind)
Maar, Sophie kan niet goed tegen suiker, tarwe en melk. Groot onderdeel van veel van het snoep natuurlijk! Dus vanaf dat ze voor het eerst ging lopen, ik meen dat ze drie was, heb ik daarvoor de volgende oplossing bedacht: zij gaat lekker lopen zo lang ze wil, ze levert het snoep in en krijgt daarvoor in ruil een kado.
Intussen betekent dit van schrik dat ze eigenlijk aan alle kanten spekkoper is. Want? Veel huizen bieden ook iets gezonds aan, zoals een mandarijn of een appel, of iets dat ze wel mag, zoals een pakje rozijntjes of een zakje naturel chips. Én er zijn voldoende buren die weten waar ze tegen kan en al iets voor haar apart houden. Hoe lief is dat?
Plus, dat ze alles van chocola gretig aan papa geeft, want ze weet dat die daar heel blij van wordt.
Én.... de kinderen op school weten intussen dat Sophie de dag ná Sint Maarten op school komt met een zak snoep om uit te delen. Geluk alom ;-)
Zondag ging ze lopen met BFF I. Ze had haar een mooi Sint Maartenliedje geleerd van de Vrije School. Natuurlijk kregen ze daardoor overal complimenten, want het is ook wel leuk iets anders te horen dan ¨elf november is de dag...¨
Helemaal blij en gelukkig waren ze.
Sophie kreeg van de oma van een vriendinnetje zelfs een heel zakje suikervrije drop. Zei ik al iets over spekkoper?
Dit was de buit:
Maar, Sophie kan niet goed tegen suiker, tarwe en melk. Groot onderdeel van veel van het snoep natuurlijk! Dus vanaf dat ze voor het eerst ging lopen, ik meen dat ze drie was, heb ik daarvoor de volgende oplossing bedacht: zij gaat lekker lopen zo lang ze wil, ze levert het snoep in en krijgt daarvoor in ruil een kado.
Intussen betekent dit van schrik dat ze eigenlijk aan alle kanten spekkoper is. Want? Veel huizen bieden ook iets gezonds aan, zoals een mandarijn of een appel, of iets dat ze wel mag, zoals een pakje rozijntjes of een zakje naturel chips. Én er zijn voldoende buren die weten waar ze tegen kan en al iets voor haar apart houden. Hoe lief is dat?
Plus, dat ze alles van chocola gretig aan papa geeft, want ze weet dat die daar heel blij van wordt.
Én.... de kinderen op school weten intussen dat Sophie de dag ná Sint Maarten op school komt met een zak snoep om uit te delen. Geluk alom ;-)
Zondag ging ze lopen met BFF I. Ze had haar een mooi Sint Maartenliedje geleerd van de Vrije School. Natuurlijk kregen ze daardoor overal complimenten, want het is ook wel leuk iets anders te horen dan ¨elf november is de dag...¨
Helemaal blij en gelukkig waren ze.
Sophie kreeg van de oma van een vriendinnetje zelfs een heel zakje suikervrije drop. Zei ik al iets over spekkoper?
Dit was de buit:
De Dingen Die Sophie Mag
Chocola Voor Spekkoper Papa
Snoep voor Spekkoper Klasgenootjes
Sophie vindt geloof ik Sint Maarten zelfs léuker dan Sinterklaas. Iets met een combinatie van mooie liedjes zingen, buiten mogen lopen in het donker, lekkers, gezelligheid én kado´s...
Dit jaar kreeg ze trouwens heerlijk ruikende gezichtsolie. Dat zegt een hoop over hoe groot ze al wordt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wat fijn dat je een bericht achterlaat :)