IJs?

 We waren vanmiddag even in de stad met mijn moeder. Ontzettend gezellig, en geheel per ongeluk was het de intocht van Sinterklaas en geheel per ongeluk waren we in de Pippoos toen de optocht langskwam dus stonden we langs de lijn. 
Het was echt leuk, niet te hard en niet te druk, aan die kant van de Langestraat. Met gezellige jonglerende Pieten, een showband, majorettes en een Sint op een paard die door de helft van het gezelschap helemaal gemist werd.

Wat een mazzeltje, toch? (Dat we er waren, niet dat ze de Sint misten ;-))

Toen liepen we door, en ik moest nieuwe cacao. De biologische cacao van Australian vind ik het lekkerste, maar die hebben ze niet meer in de AH, dus ik wilde naar de winkel, naast de Mient. En ja. Daar verkopen ze ook ijs. Het was er ook echt een dag voor. 
Sophie, Ben en mijn moeder bestelden hun ijsjes en ik liep naar buiten, lekker genietend van het zonnetje op de heuvel. En even, héél even voelde ik me een beetje sneu dat ik geen ijsje kon eten. 

Kijk, in de eerste helft van dit jaar at ik heel even soms wat suiker. Voor het eerst in 20jaar, want ik kon er al nooit goed tegen. Dus had ik ook een paar keer een vegan ijsje meegegeten. Gezellig. En op zich ook wel lekker. Maar we weten allemaal wat er gebeurd is en nu is suiker echt een afgesloten hoofdstuk. 
Daar stond ik, in het zonnetje in mijn mooie leren jasje, dat ik sinds kort voor het eerst in een jaar of 8 weer pas. En toen was ik in ene zo blij! 
Blij met het jasje. Blij met hoeveel beter ik me voel. Blij met dat mijn haar en huid er beter uit zien. Hoe mijn jurkjes me staan. Dat ik gisteren zoete aardappel heb gegeten en daar geen last van kreeg en mijn eet-wereld weer groter wordt. Dat ik een hele drukke week had, dat ik gisteren zonder moeite naar vioolles heen en weer reed en weer gewoon functioneer. 

Echt hoor, geen ijsje in de wereld zou dat ooit waard kunnen zijn. 

(N.B. ik snap dat "normale" mensen heus af en toe een ijsje kunnen eten. Voor mij werkt dat niet zo (klik). Geeft oprecht niks. Ik haalde een smoothie bij Kropsla. Maar die vond ik veel te zoet dus ik gaf de helft aan Sophie. Haha. Er zijn wat dingen veranderd, de afgelopen 5 maanden...)

Oh, enne: -19 kg.