Eventjes om te lachen:
Vorig weekend waren mijn moeder, Sophie en ik in Haarlem. Mijn vader en Ben gingen namelijk onze belasting doen, en daarbij waren wij in het geheel niet welkom.
Het was uiteraard een grote straf om toen maar te gaan winkelen in één van de gezelligste steden van Nederland.
We ontmoetten er ook nog een heel lieve vriendin met haar schattige zoontje F. Sophie en F renden hand in hand door de straten en er vloeiden traantjes bij het afscheid. Het was super!
De traantjes gedroogd liepen we naar de auto. Maar zagen die niet. Ik zei geruststellend: "Hij is vast iets verderop". Maar daar was de gele auto ook niet. Uiteindelijk liep ik maar even de straat op voor wat overzicht. En besefte me meteen dat we helemaal niet met mijn ouders' gele auto waren, maar met onze blauwe station....
We kwamen thuis met de puzzel die ik voor Sophie had gekocht. Een ronde puzzel van Eurazië.
In de winkel hadden we gezien dat er ook puzzels waren van Noord- en Zuid-Amerika, maar die waren er niet meer.
Mijn vader en Sophie begonnen de puzzel te maken maar het lukt maar niet! Mijn vader riep getergd uit dat de puzzel niet klopte. "Kijk maar, er zitten stukjes in van de andere puzzel van Amerika!"
"Dat kan toch niet", zei ik, "Ik heb hem in elkaar gezien!"
Ik beende naar de puzzel, pakte een stukje op en ja hoor... de puzzel is tweezijdig. Amerika staat op de achterkant.
Onze haarkleur is eer aangedaan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wat fijn dat je een bericht achterlaat :)