Wat heb ik nou aan mijn kont hangen?!

Dit blogje is er eentje in de catagorie: lekker belangrijk, maar wel vermakelijk.
Zoals ik laatst al vertelde: ik draag al jaren en jaren altijd jurkjes. Hooguit thuis draag ik een yogabroek en fleecetrui, maar in het openbaar nooit iets anders dan jurkjes. Maar... er is het een en ander veranderd in mij de afgelopen twee jaar en tja, het kon natuurlijk eigenlijk niet uitblijven, he? Het begon ermee dat ik laatst een broekpak aantrok in een winkel. Hij stond superleuk maar lag nogal buiten mijn budget. Toen vond ik er eentje op Vinted en een poosje later liep ik dus in een jumpsuit door de stad. 
Een bizarre ervaring want wie weet er verder, behalve de mensen waarmee je bent, dat het de eerste keer is dat je een (soort) broek aan hebt in meer dan een decade?

En natuurlijk ging het van daaruit verder. Van verschillende kanten kwamen jeans mijn kant op, om eens te passen, en joh, het staat zo leuk, probeer het eens...
Kijk. Ik ga geen spijkerbroekendraagster worden, denk ik. Ik voel me er nogal opgesloten in en ik hou van de soepelheid en prettigheid van mijn jurkjes. Maar zo kwam het dus wel dat ik vorige week in een spijkerbroek door de stad liep. 
Ja, echt. 
En er is nog bewijs van ook: 

Het t shirt is van Sophie: zelf heb ik nog geen shirts die me passen ;-). De riem hebben we gauw even op de markt gekocht want in alle eerlijkheid is de broek zeker een maat te groot zodat ik me íets minder opgesloten voel.

Het was een bijzonder iets waar ik echt wel van genoten heb, vooral door het haast stiekeme incognito gevoel dat iedereen het heel normaal vindt wat ik aan heb behalve ikzelf. Maar thuis trok ik hem toch gauw uit en een lekker soepel jurkje aan. Haha.
In conclusie: een gewoonte zal het denk ik niet worden maar toch was het leuk. En wie weet? Doe ik af en toe voor de leuk een broek aan, zoals de meeste vrouwen juist andersom voor bijzondere gelegenheden een jurkje aandoen?