De hele week sliep dit avondmens al nét wat minder dan ze eigenlijk graag zou willen.
Kijk... tegenwoordig heb ik echt veel minder slaap nodig dan vroeger. Hoe meer ik mediteer hoe minder ik slaap: zo'n 6,5 tot 7 uur is nu dikke prima. (Een heel verschil met de begin twintiger van voorheen die het al een hele taak vond om vóór half elf de huisarts te bellen ;-))
Maar goed. Ik werd de laatste twee weken elke keer wel heel erg vroeg wakker, en de dagen dat ik wel nog sliep werd ik wakker van Ben's wekker. Die gaat elke dag om 07:10.
Ik had Ben dan ook op twee bijzonder slaperige avonden gevraagd of hij zijn wekker een half uurtje later wilde zetten, maar natuurlijk waren dat dan nét die ochtenden dat ik uit mezelf heel vroeg wakker was. Ach, dan kon ik hem tenminste met liefdevolle stem wakker maken op de normale tijd.
Na al deze korte nachten keek ik uit naar vanmorgen. Het is zaterdag! Er staat geen wekker! Ik kan zo lang slapen als mijn lijf wil!
Nou, je raadt het al he? Hoe laat werd ik uit mezelf wakker?
Juist, ja.
Ja, heel herkenbaar. Dan wil je eens uitgebreid uitslapen en dan lukt het niet.
BeantwoordenVerwijderenIk slaap nooit meer uit, ik zorg wel dat ik minimaal zeven uur slaap krijg, meestal is het wel acht uur. Ik heb geen behoefte aan uitslapen en word bijna altijd net of ruim voor de wekker wakker. Werkdagen naar bed rond 2100, wekker om 05.30. Weekend en vakantie iets later naar bed en wekker om 0700. Ik vind het vaste ritme prettig. Als we op vakantie zijn blijf ik soms iets langer liggen maar vind het zelfs dan ook wel prettig om een paar keer vroeg op te staan om te genieten van de stilte op de plekken waar we dan zijn. Even moment voor mezelf, om te lezen of te bloggen of gewoon een beetje voor me uit te staren!
BeantwoordenVerwijderen