De Etos had een aanbieding: Yoni maandverband, 3 voor 2. Dus na het lesgeven liep ik met een lege tote die kant op. Eerst even langs de opticiën, zodat mijn bril weer goed zou zitten, en even gauw door de Albert Heijn voor kiwi's en kipfilet. Ja, het is echt living the wild life, hier!
Bij de Etos liep ik direct naar het juiste schap maar daar bevond zich welgeteld één pakje Yoni verband. Gelukkig stond er een aardig meisje van de Etos bij het schap, dus ik vroeg haar of ze toevallig nog ergens meer had. Nou, misschien wel. Ze scande mijn ene pakje en concludeerde dat er inderdaad nog meer moesten zijn. Krat na krat werd van de stapel kratten getild, maar ze vond geen maandverband. Althans, maandverband te óver want alle kratten zaten er vol mee in alle soorten en maten, maar net niet die ik wilde. Ik maakte maar even een praatje over dat je vast wel spierballen kweekte van al dat tillen. Ja, dat klopte, maar na twee stapels biceptraining zei ze een beetje opgelaten dat ze nog even achter ging kijken. Ik glimlachte en zei maar gauw dat dat fijn was en dat ik helemaal geen haast had, hoor. En dat ik er, als ze er waren, wel zes pakjes in totaal wilde.
Zonder verband kwam ze terug. Het was een raadsel. Ik vroeg of ik dit ene pakje wel mocht meenemen voor de aanbiedingsprijs. Dat wist ze niet, dat moest ik even vóór vragen.
Vóór stonden twee dames bij het tandpastaschap en ik stelde ze de vraag.
"Mag ik hem eerst even scannen?" sprak de ene vrouw en nam het pakje van me over. "Hm. Negen pakken is wel erg veel om kwijt te zijn. Ik ga even kijken."
Daar stond ik, met mijn ene pakje Yoni dat ze me terug had gegeven, een beetje om me heen te kijken en vooral niet veel nuttigs te doen. Ha ha. Het werd een hele sage, zo. De mevrouw kwam terug. "Misschien zit het in de bak buiten. Wacht even."
Maar nee, ze kwam met lege handen weer binnen. Kijk, intussen vraag ik me dus ook af waar die negen hele pakken maandverband zijn gebleven, jij niet? Hebben ze zich verborgen in een of andere andere kist? Verdwaald tussen de pleisters, shampoo of babydoekjes? Of zijn ze gestolen? Maar dan... alle negen? Plus, er zijn ongetwijfeld makkelijkere dingen om mee te nemen in je broekzak? Niet dat ik verder expert ben of zo. Ik draag altijd jurkjes dus ik heb nooit broekzakken.
De mevrouw, die duidelijk half en half verwachtte dat ik het heel vervelend zou vinden (wat voor mij extra aanleiding is om zo leuk mogelijk te doen want kan zij het verder helpen?) legde uit dat ik ze ook volgende week kon ophalen. Dat vond ik prima, maar mocht ik dan wel vast dit pakje meenemen? (ik bedoel, intussen drentelde ik er al zeker vijf minuten mee door de drogist. Je gaat je toch hechten aan zo'n stuk blauw karton, niet waar?)
"Ja, hoor." zei ze, en keek een beetje moeilijk. "U wilde er zes, he? Vindt u het heel vervelend om de eerste drie dan al te betalen?"
Nee hoor, helemaal niet vervelend, ik vond het sowieso prima om vast te betalen.
"Oh, het is zo'n chaos hier vandaag." zei ze half tegen mij terwijl ze in in een la in een bakje met zeker vijf scharen zocht, en toen tegen de collega bij de tandpasta: "Heb jij de pen gezien?"
"Je hebt in elk geval genoeg scharen." merkte ik op.
Ze moest lachen, pakte de pen waar de collega haar op wees en schreef mijn naam op in een boekje, de hoeveelheid en dat ik er nog vijf mocht ophalen. "Misschien wordt u morgen al gebeld, hoor! Anders volgende week."
Ik bedankte haar hartelijk, zei nog maar eens dat ik geen haast had (ik heb nou dat ene pakje, he. Ik noem hem Remi) en wenste haar een fijne dag.
Nou. Dat was dus de sage van de Negen Verloren Pakken Yoni Verband. En Remi.
🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣
BeantwoordenVerwijderen