Ik schrijf gauw over hoe het allemaal verder ging met de audioloog en zo, maar ik heb even niet zoveel puf dus hierbij twee Ben-pareltjes van vandaag.
Ben. Mijn lange, grappige Engelsman. Vandaag maakte hij taart en na afloop hield hij iets omhoog.
"I have some squares of chocolate over. We can put them on the table later in a little bowl."
"Sure!" zeg ik.
Dan laat Ben de chocolade vallen. Hij raapt het op en in exact dezelfde toon vervolgt hij:
"I have some irregular shaped pieces of chocolate. I don't know if you want to serve them in a little bowl."
Al meer dan 25 jaar ben ik met deze man, hè. Hij laat me nog altijd mijn thee uitspugen.
Even later gaat de deurbel. Ben doet open.
"Sorry dat ik stoor." klinkt een vriendelijke vrouwenstem. "Kunt u dit misschien aannemen voor nummer acht?"
"Natuurlijk." zegt Ben. "Paste het niet door de brievenbus?"
"Nee, net niet." grapt de vriendelijke postbode terug. "Ik heb het nog wel geprobeerd."
.jpeg)
Ik heb acht jaar in Londen gewoond en een van de dingen die leuk vond en nog vind aan de Britten is hun humor. Ik moest dan ook erg lachen om je blog, hoor het hem zeggen!!
BeantwoordenVerwijderen