Staycation

 We hebben dit jaar best wat pech te verstouwen gehad. De bom, die ontplofte bij ons huis, met de hele nasleep die daarbij kwam. Aannemers die rijkelijk rekenden. Een dak wat stuk was en helemaal gerepareerd moest, wat veel gedoe en vooral heel veel geld kostte (maar Godzijdank nu wel heel lijkt!). 

We besloten uiteindelijk, na nog wat meer pech voor mijn moeder, die naar viel, om niet op vakantie te gaan, maar een staycation te houden. En hee... we wonen op een geweldige plek. Hoeveel mensen komen er elk jaar op vakantie naar Alkmaar voor de sfeer, de architectuur, de grachtjes, het bos en het strand? Wij wónen daar gewoon, dus we zeuren niet ;-)
We hebben de eerste weken van de vakantie naast een paar leuke uitstapjes vooral veel uitgerust. Iedereen had dat hard nodig na dit jaar. Ik was ook niet zo lekker, zoals ik in het vorige blog beschreef, dus er waren veel rustige dagen in en rond het huis. Ook prima, het is zoals het is, en blijkbaar was dit nu even zo.
Maar ik voel me intussen gelukkig weer stukken beter. Ben is weer z'n opgeruimde zelf. Sophie is heeeelemaal happy met haar vakantie want vindt het heerlijk om te chillen met ons en heeft ontzettend veel leuke dingen gedaan met vriendinnen. En er waren nog een paar vakantiedagen over! Zo gingen we wandelen in de Waterleidingduinen en in de bossen om ons heen, we kochten veel ijsjes (niet voor mij natuurlijk want ik kan erg slecht tegen suiker) bij de nieuwe vegan ijswinkel in Alkmaar, en we gingen vorige week gezellig naar Amsterdam.
Dat was een supergave dag. We parkeerden bij de NDSM werf buiten het betaalde parkeren en namen de pont naar CS. Dat was tof! Vooral toen de boot een golf tegenkwam en alle toeristen op het voordek op een koude douche trakteerde. Iedereen nam het met een lach, en daar hou ik dus van (en het is zomer, he, dus droog werden we ook wel weer) 

Die dag begon trouwens erg leuk. Een jaar of zo geleden kwam er namelijk via Vinted een superleuk zwart-wit geblokt jurkje binnen maar toen ik het aantrok wist ik direct: dit gaat hem dus nooit worden. Zo smal word ik never nooit niet. Het jurkje verhuisde naar Sophie's rek en ik zette hem uit mijn hoofd. 

Maar kijk. Ik had op dat moment nooit verwacht dat ik nu zou zijn waar ik ben. Dus waarom niet? Ik paste het jurkje, dat Sophie natuurlijk nooit draagt want het is helemaal haar stijl niet. 
Wat denk je? Het past me als een handschoen. Het is toch wat? Kon ik 'm mooi aan, mee flaneren in Amsterdam ;-)

Gaan we volgend jaar weer heerlijk naar de Veluwe. Afgesproken?