Kiespijn!

Ken je dat, dat je soms echt héél erg spijt kunt hebben van een beslissing die je nam?

Nou, dat heb ik nu dus.

Ik had al een poosje last van mijn linkerkies. Ik ben in de gezegende positie dat ik maar drie gevulde kiezen heb en een heel sterk gebit. Maar helaas heb ik wel gevoelige zenuwen. Dus snel last van gevoelige tanden. Die kies, was op zich nog wel te doen hoor. Maar het was gevoelig, en ik kon niet zo goed harde dingen eten.

Nou was ik al een keer bij de tandarts geweest, en die dacht dat er een barstje zat. Ik mocht het nog even aankijken, en als het niet wegging dan zou hij de ¨knobbels¨ aan de ene kant weghalen en opnieuw opbouwen. Hij dacht dat het daarmee zou weggaan.

Volgend weekend heb ik twee concerten op de MidWinterfeesten in De Rijp, dus ik dacht vorige week: laten we het dan nú maar doen, dan doet alles het weer goed tegen die tijd!

De tandarts boorde en vulde. Ik lag in de stoel me voor te stellen dat ik in een fijn bos was. Alles ging prima. Tot die avond. Jemig wat deed dat zeer.
De dag erna ben ik nog even langs gegaan. Hij zei dat het nog wel even kon duren.
Intussen heb ik al 9 dagen behoorlijke kiespijn. En het lijkt helemaal niet beter te worden. Ik kan er nog altijd niet met mijn tong aan komen, laat staan iets op kauwen. Zingen doet ook al zeer, wat nogal onhandig is ;-). Dus als het zo doorgaat wordt het een wortelkanaalbehandeling. Wat me trouwens altijd een schrikbeeld leek, maar intussen wil ik vooral dat het over is! Vooral omdat mijn lijf het niet zo leuk vindt, dat er ¨iets¨ is, terwijl ik nog altijd herstellende ben, wat voor een flinke terugslag zorgt in buikklachten.

Maar ja, wat doe je dan? Nog een week doorworstelen, zodat je na het concert uit komt? Of toch maandag bellen en zeggen: ik trek het niet meer? Ik weet het nog effe niet.

Ik hou niet zo heel erg van niet weten hoe dingen gaan lopen, én ik hou niet erg van mezelf door verantwoordelijkheden heen te worstelen. Ik wil vooral graag genieten van wat we gaan doen, want het wordt namelijk echt supertof en ik heb er zin in! Dus je snapt, dat ik spijt heb, van de beslissing. Ook al weet ik best dat ik dit van tevoren niet had kunnen zien aankomen.

Anyway, ik probeer om het precies te nemen zoals het komt. Me zorgen maken heeft geen zin, want zorgen maken verandert niks aan de feiten. En iets over doen kan ook al niet ;). Dus ik ga dit weekend lief voor mezelf zijn, en hopelijk daarmee in elk geval de buik al een eind herstellen.

En dan kijken we maandag wel weer verder!

Dan is het nu hóóg tijd om een kerstboom op te zetten!