Sint Maarten in Coronatijd

 Ik ben echt een groot fan van Sint Maarten, zoals ik al eerder heb benoemd op dit blog.
Lieve kindjes die door donkere straten lopen met een lampionnetje en schattige liedjes zingen voor een snoepje. What's not to like?
Maar dit jaar... dit jaar werd er aangeraden om niet te lopen. En wij houden ons graag aan wat aangeraden wordt, dus ik dacht na over hoe we het dan konden aanpakken en ik maakte een Plan. 

Gisteravond was het zover. Elf November was de dag, buiten stonden snoepjes en een lichtje op de picknicktafel in de voortuin voor hen die wel liepen en binnen waren de kaarsjes aan. Ik had mijn moeder uitgenodigd - natuurlijk - en ik had beloofd dat we Grieks eten zouden maken. Dus toen zij binnenkwam gingen de aardappels in de oven en ging ik over tot het tweede deel van het Plan: spelletjes!
Er is een variant van Trivial Pursuit dat heet: Wedden dat je het weet?, dat me enorm geschikt leek voor de gelegenheid. Het is sowieso een erg leuk spel om als gezin te spelen, omdat het de kennisvragen van Triviant op een toffe manier combineert met inschatten of je medespelers iets zullen weten of niet. Daarvoor kun je dan fiches inzetten, en de fiches van vijf had ik om in het thema te blijven vervangen door toffees van de Ekoplaza.
Het was zó gezellig dat we pas laat gingen eten omdat we eerst het spel wilden afmaken! Uiteindelijk wist ik te winnen en iedereen had snoepjes voor z'n neus om op te eten. Behalve Ben, die houdt niet van snoepjes dus gaf de zijne aan Sophie.
Genoemde Sophie was sowieso een mazzelkont, want ze kreeg lieve oorbelletjes van mijn moeder en een mini-jenga van ons, die ik had gescoord toen we in de herfstvakantie een weekend weg waren in Barneveld.

Toen was het uiteindelijk toch etenstijd. De tzatziki had ik al eerder gemaakt. Dat klinkt wellicht heel ingewikkeld maar is eigenlijk echt heel simpel. Ik gooi het recept wel even op het blog, een dezer dagen, mocht je het zelf willen proberen. Dus hoefden we alleen maar even de gyros te bakken, die mijn moeder had meegenomen, en de pitabroodjes in de oven te gooien. Ben maakte mayo en haalde de aardappels uit de oven en binnen een paar minuten stond een simpel feestmaal op tafel.
We hebben allemaal echt heel hard genoten en ik denk eerlijk gezegd niet dat Sophie ooit nog wil lopen met Sint Maarten, ik denk dat ze vanaf nu elk jaar dit wil ;-)

Goeie traditie voor met Grote Kinderen, toch?