Even in de stad, waren we. Gelukkig weer mét mijn moeder, die weer een klein beetje uit de voeten (en de rollator ;-)) kan. We liepen gezellig door de Langestraat naar de Xenos, waar ik naar lichtroze kaarsen zocht. Die er niet waren. Nou, misschien lopen we dan even richting Dille en Kamille? Kaarsjes zijn zo gezellig in dit jaargetijde! Vol goede moed liepen we weer naar buiten, waar het intussen keihard was begonnen te plenzen, dus we vluchtten maar gauw even de HEMA in. En wat lag daar, letterlijk naast de ingang? Ja dus... bakken en bakken vol kaarsen in de aanbieding. Wat een mazzel!
Ik koos allemaal toffe kaarsen uit. Zes lichtroze, zes iets donkerder. Maar goh, die beige kleur was ook mooi en kijk die witte en die met ribbels en tien kaarsen voor €7 is toch een koopje? Dus ik zocht nog meer mooie kleuren uit, totdat ik uiteindelijk zomaar plotseklaps 30 kaarsen in het mandje had. We liepen nog even naar boven maar er kwam heel verstandig niets in het mandje bij. Dus hop, naar de kassa!
Een nogal teruggetrokken tienerjongen met weinig woorden scande elke kaars individueel en kwam toen op... 31 kaarsen.
Tja. Dan moet je net mij hebben.
"Kan ik nou echt niet tot 30 tellen?" grapte ik. "Mooi is dat!"
De jongen glimlachte woordeloos, ik betaalde en bedankte en we liepen weg. Maar wat zag ik daar? Die hele fijne katoenen hemdjes in de aanbieding per twee! Wat een mooie kleur! Ik keek gauw en er waren nog precies twee hemdjes in XS (wat blijkbaar een populaire maat is, want vaak zijn ze er niet). Opgetogen pakte ik ze en liep ermee terug naar de jongen.
"Eens kijken of ik wel tot twee kan tellen." merkte ik droog op.
En ja hoor. Hij schoot in de lach.
Heerlijk :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wat fijn dat je een bericht achterlaat :)