Gepiepeld!

 Gisteren gingen we naar Den Haag om Panorama Mesdag te bezoeken. Ik was er al eens geweest maar in 1673, zoals een kennis zo mooi sprak. Ben en Sophie waren panorama-maagden. Ik had er zin in! We parkeerden vlakbij Centraal (waarom zijn werkelijk overal tegelijk wegwerkzaamheden? Het is gewoon echt niet leuk meer. Elke rit waar dan ook naartoe sta je in de file, maar dan ook werkelijk overal, en dan kom je eenmaal in Den Haag en is daar ook nog de halve stad afgesloten! Maar goed. Gegrom voorbij ;-) ) en liepen vanaf daar de stad in. Vlakbij de uitgang van de parkeergarage sprak een vrouw me aan. 
"Do you speak English?"
Ja, dat sprak ik wel. Vervolgens vertelde ze me dat ze een alleenstaande moeder was, en geen werk kon vinden, en of ik misschien wilde helpen, misschien door wat spulletjes, misschien wat melk te kopen. 
"Sure." zei ik. Ik bedoel, wat melk kopen is geen punt, toch? 
We liepen met de vrouw naar de Albert Heyn even verderop. Daar binnen wist ze wel erg goed de weg. Intussen had ik haar gevraagd waar ze vandaan kwam, dat bleek Spanje te zijn dus we spraken Spaans met elkaar. Met als nadeel dat Ben en Sophie er natuurlijk geen woord meer van verstonden. 
Terwijl we zo door de supermarkt liepen bekroop me een raar gevoel want ze liep niet naar de melkafdeling. Nee, ze liep naar de babypoedermelk en wees. Die anti-allergische, die moest het zijn. Voor €21 nog wat. 

Ik stond even stil, en daar haakte ik af. Ik ben wel goed, maar niet gek en ik wist 99% zeker dat die melk linea recta weer voor geld zou worden ingeleverd. Dus ik zei: dat kunnen we niet voor je kopen, maar wel iets anders. Bijvoorbeeld gewone melk, of fruit, of brood? 

De sfeer sloeg direct om en ze begon om geld te vragen. Dat had ik oprecht niet bij me maar leek me sowieso geen strak plan. Dus ik herhaalde dat ik best iets anders voor haar kon kopen. 
Ik weet intussen dat ik beter weg had kunnen lopen. 
De sfeer werd nog vervelender. Intussen griste ze een drankje van €3,29 mee en gaf me die en terwijl ik afrekende sprak ze me sissend in het Spaans toe: als ik die melk niet krijgt kan mijn kindje dood gaan, weet je dat wel?

Ik had intussen niet veel meer te zeggen. We liepen naar buiten en lieten het maar, maar het duurde best even voordat de lichte sfeer van ervoor weer terugdaalde. 

Weet je... het was een stomme ervaring maar ik denk dan maar, ze lichtte ons duidelijk op maar ze is ook duidelijk niet in een goede staat. Dus soît. Weer wat geleerd. 

En het panorama was vervolgens echt supertof! Er was een man-met-badge boven bij het panorama die duidelijk enorm veel passie had voor het onderwerp en ons van alles vertelde over het fenomeen. Superinteressant, en vervolgens was de tijdelijke fototentoonstelling beneden ook nog echt prachtig.