Hoe je echtgenoot heel vies wordt

 Is het in jullie huishouden nou ook zo dat de kleine rotklusjes graag willen blijven liggen, al helemaal als er een echtgenoot aan te pas moet komen? Zo kon het dus komen dat de kajak, die we in de zomer graag gebruiken, op tweede Kerstdag nog altijd in het water lag en de aangeschafte beugels - die al twee maanden klaar lagen te liggen om opgehangen te worden aan de schutting - nog rustig klaar lagen te liggen in hun verpakking. Maar toen ging het plotseklaps vriezen en werd het allemaal iets urgenter.

Met lede ogen keek Ben vanuit de veilige warmte van de woonkamer naar het oprukkende ijs in de sloot die grenst aan onze achtertuin en schoot toen toch maar in actie. Ik vroeg nog gauw of hij hulp nodig had maar nee, hij sprong daadkrachtig de tuin in en ik hoorde direct allerlei zompige geluiden, alsof er een kajak werd geleegd. Toen kwamen er nog wat meer geluiden en al gauw kwam de echtgenoot de achterdeur weer in. Met zijn hele broek zwart van de slijk. Ik rook het vanaf 3 meter afstand.

Sophie en ik keken hem met open mond aan, maar Ben haalde rustig zijn schouders op. 

"Ah." sprak hij toen kalm. "It's just algae." 

(Sophie en ik en onze neuzen vonden het toch wel een fijn idee als hij even een schone broek aandeed ;-))

Is het nou echt bijna Kerst?

 Eerst dacht ik dat het aan mij lag maar iedereen tegen wie ik het zeg zegt hetzelfde: is het nou al zowat Kerst? Het voelt nog als November! 

Ik heb geen idee of het nou komt doordat het nog zo lang mild is geweest, of doordat de tijd sowieso vliegt maar in mijn beleving is het schooljaar nog maar net begonnen en in ene is het Kerstvakantie. Normaal gesproken sta ik altijd te springen om de kerstboom op te zetten want ik vind het allemaal zó gezellig, en dan staat 'ie vaak voor Sinterklaas al! Maar nu is de kamer nog helemaal maagdelijk en pas morgen gaan we nu dan toch echt de doos met Kerstspullen van zolder halen. Sinds vandaag voelt het eindelijk een beetje "echt". Sophie had gisteren wintergala met school, vandaag nog Kerstontbijt op school en nu voelt het toch in ene als vakantie. 

We doen hier vrij enthousiast aan Adventkalenders. Dat begon járen geleden, toen ik voor het eerst een hervulbare kalender kocht en die voor Sophie vulde met kleinigheidjes en snoepjes. En toen liep die gewoonte geweldig uit de hand. Ben en ik maakten samen een grotere houten kalender, ik begon ook een kalender te vullen voor Ben, toen voor mijn moeder, en intussen ook nog voor twee vriendinnen. En sinds dit jaar is het nóg leuker want Ben heeft er eentje voor mij samengesteld met mooie scrapbook papiertjes en lekkere zeepjes. Ook kreeg ik er op mijn beurt weer eentje van een vriendin en het is o zo knus om elke ochtend als het nog donker is de adventskaars soms wel en soms niet te vergeten aan te steken ;-). Iedereen opent om de beurt zijn of haar kalender, in dit huis, en in andere huizen waar ik niet ik kan kijken maar wel van weet. Voor Ben heb ik dit jaar allemaal potjes met verschillende soorten pindakaas en jam in de vakjes, waaronder verschillende soorten van die speciale pindakaas van "de Pindakaaswinkel" waar ik stad en land voor afzocht omdat ze overal uitverkocht waren. Joke's on me, uiteindelijk vindt hij de Amerikaanse pindakaas die gewoon uit de supermarkt kwam het lekkerst, hahaha. 

En nu zijn er in ene zijn nog maar vijf vakjes van alle kalenders over. En is het dus écht zowat Kerst.

Hoe gaan bij jullie de Kerstvoorbereidingen? Vier je het? En voelt het ook echt als eind December voor jou? 

Hoe vind je per ongeluk een jasje op Vinted en verruïneer je die vervolgens zowat?

 Kijk. Het zou kunnen dat ik wellicht soms iets te overenthousiast ben op Vinted. Ik kijk dan ook bijna nooooit op Vinted en heb ook bijna geen jurkjes. Het is gewoon bíj́na zielig. (in my defence: ik heb deze week wel 20 jurkjes uitgekozen om te verkopen en nog allerlei andere dingen ook, maar dat even terzijde).

Zo kon het op een mooie dag dan ook gebeuren dat ik op Vinted aan het neuzen was en door het algoritme een superleuk wit pufferjasje voorgeschoteld kreeg voor €5. En toen ik op de beschrijving klikte bleek het met dons gevuld!

Dit is wellicht het juiste moment om te vertellen dat ik echt een enorme koukleum ben. Nee, voor het geval je denkt dat ik overdrijf: echt niet. Bij 5 graden ga ik naar buiten in een dikke panty, merinowollen legging, twee maten te grote broek eroverheen met mijn jurkje er ingepropt met daaronder een merinowollen hemd en een gewoon hemd, met nog een vest over het jurkje heen en dán een dikke jas. In de avond thuis heb ik een dikke joggingbroek en een thermoshirt aan met een hoodie eroverheen en dikke wollen sokken aan mijn voeten en dan presteer ik het mét een kruik nog om het koud te hebben.  

Dus. 

Dons is warm. En licht. Voor ik het wist had ik het jasje gekocht. 

Het kwam een week later of zo, maar het voelde echt wel viezig en ik wilde het graag wassen. Dus zocht ik naar spul om dat mee te doen en vond online Nickwax donswasspul in twee fases (Sophie en ik hebben allebei ook een echte sub-zero jas van dons, dus leek me dat spul de moeite wel waard). De dag er na kwam het binnen en konden we de jas wassen. Enthousiast deden we hem in de machine met spul nummer één. 

"Zal ik hem aanzetten met de volgende?" vroeg Ben een uurtje later. Sure! 

Het was bijna bedtijd en nadenken was voor ons allebei blijkbaar niet meer vanzelfsprekend.

Om een uurtje of half zes de volgende ochtend werd ik wakker en ging plassen. Ergens vaag registreerde ik dat in het bad een wasrekje stond met daarop het jasje. In ene was ik volledig wakker. Het jasje! Dat zat niet in de droger! Dons moet in de droger met tennisballen! Anders wordt je dons klonten en is je jasje dood! Ik schoot terug naar de slaapkamer, waar Ben wakker werd van mijn minder-dan-subtiele bewegingen. Het jasje! fluisterde ik vol urgentie. Ben schoot uit bed en zei dat hij het wel even in de droger zou stoppen. 

Maar er is iets te goed ingedrilld bij ons beiden dat je drogers nooit 's-nachts mag laten draaien wegens brandgevaar. Dus wat deed lieve Ben? Die pakte het logeermatras, deed jasje en tennisballen in de droger en ging er tot zijn wekker om zeven uur ging naast liggen. 

Uren later was het jasje eindelijk volledig droog en gelukkig was het dons nog intact. Wat een avontuur, zo'n Vintedvondst, maar weet je wat nu het allertofste is? Het jasje is echt perfect! Dons is zo heerlijk warm en isolerend zonder ooit zweterig te worden en dat merk ik maar al te goed. Ik draag het zo ongeveer elke dag. Het staat leuk en het is nog waterdicht ook. Zo was het toch het wakker worden om half zes waard, hoewel iets beter nadenken wellicht nog beter was geweest...