Ik ben ziek. Een of ander stom virus heeft zich genesteld in mijn longen en zorgt voor de meest fantastische hoest- en kokpartijen. Dit heugelijke feit viel samen met de dag, gisteren, dat de gevelmeneer onze voegen uit kwam boren. Allen die dit hebben meegemaakt weten dat dat geluid valt in de categorie van meest irritant mogelijke (en harde) geluiden ooit. En dat dan de. Hele. Dag.
Gisterenmorgen probeerde ik rustig thuis te blijven in de herrie, maar na een uur trok ik het niet meer en belde een vriendin. Die nam op, hoorde het achtergrondgeluid en riep in verschrikking: "Oh my God, that's terrible!! Do you want a cup of tea?!" "Yes!!" riep ik en hink-stap-sprong in de auto. En nadat ik Sophie van school had gehaald vluchtte ik met haar naar mijn ouders, waar ik het rustig aan kon doen in stilte.
Maar gisterenavond had ik ook nog een repetitie. En hoewel die heel goed en leuk was, was het daarna echt klaar. Vannacht lag ik te stikken en vanmorgen, toen ik geld ging halen voor genoemde gevelmeneer, draaide de wereld om me heen. Ziek dus. En toen had ik opeens geen keuze meer: ik moest thuis blijven in de herrie terwijl alles pijn doet en ik me niet wil bewegen. En het ongemak accepteren.
En dan wordt de term "Samtosha" weer eens extra belangrijk. Een yogische term, die zoiets als "tevredenheid" betekent. Ook wel:
Het is zoals het is, en zoals het is is het goed.
Ik heb de afgelopen uren in een semi-meditatie doorgebracht. Ik heb wat gelezen, met prachtige muziek op de koptelefoon. En als ik me concentreerde op de schoonheid van die muziek glimlachte ik. Ik werd me bewust van de processen die zich afspeelden in mijn lijf. De energie stroomde door me heen.
Op deze dag zal ik terugkijken als een moeilijke, maar toch mooie dag. Want hij leerde me een oude les nóg dieper. Natuurlijk is het makkelijker om gelukkig en tevreden te zijn op een leuke dag, als alles sereen en/of gezellig is en je je lekker voelt. Maar het is geen voorwaarde, net zoals zo'n leuke dag geen garantie is voor geluk en tevredenheid. Je hoeft niet te vluchten voor ongemak. Soms is het waardevoller om dwars door het ongemak heen te gaan en te zien wat er gebeurt, in volledige acceptatie van het huidige moment. Dat is namelijk het enige moment waarin je kunt bestaan.
Samtosha geldt op alle dagen, ook die, die je vanuit je ego bezien liever zou overslaan. En dan wordt elke ervaring een waardevolle, ja, zelfs een spirituele ervaring.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wat fijn dat je een bericht achterlaat :)