Waarom Ik Geen Nieuws Kijk

Op de middelbare school kregen we bij Maatschappijleer elke week een zogenaamde ¨Nieuwsquiz¨.

Ik had altijd een één, want ik keek nooit nieuws. Ik was toen al een groot fan van het Kinderen voor Kinderenliedje: Als ik de baas zou zijn van het journaal. Ik vond het journaal vooral erg sensationalistisch en negatief.

Intussen is er niet heel veel veranderd, en zou ik nog altijd die één halen voor de nieuwsquiz. Maar ik kan die mening net wat beter onderbouwen dan toen ik 14 was.

Weet je? Als ik het journaal kijk, zie ik veel negativiteit. Positieve dingen worden bijna niet belicht. Redacteuren bepalen wat wel en wat juist níet nieuws is. Hoe beter voor de kijkcijfers het is hoe meer het blijkbaar ¨nieuws¨ is. Drama sells. Ik word er niet blij van. Rampen in landen die we kennen: die zijn vreselijk!! Rampen in landen waar we nooit van gehoord hebben? Ook al gaan er 1000 keer zoveel mensen dood? Die doen er een stuk minder toe.

Ik word er bezorgd van, van nieuws kijken. Onrustig. Ik ga me zorgen maken over de wereld.

En wat helpt dat? Wie wordt daar beter van? Draag ik dan bij aan een betere wereld, omdat ik me zorgen maak?
Ik denk van niet.
Sterker nog.... ik denk dat ik veel meer bijdraag aan de wereld als ik blij ben. Als ik probeer goed te doen in mijn eigen wereld. Als ik positiviteit, blijdschap en liefde uitdraag.

Ik geloof dat, als ik dat doe, dat een positief effect heeft op de mensen om míj heen, die vervolgens een positiever effect hebben op de wereld om hén heen, en zo gaat het rippeleffect door.
Andersom werkt dat rippeleffect natuurlijk ook... en díe rippels vermijd ik graag.

Dus daarom leef ik soms onder een steen. Als ik er iets aan kon dóen? Als het nut zou hebben, de wereld zou helpen? Dan keek ik elke dag.

Maar dat kan ik niet. Het enige dat ik kan doen, is een zo goed mogelijk mens zijn. En dat probeer ik.

Ik denk dat de constante stroom nieuws die mensen tot zich kunnen nemen weinig goeds bijdraagt.
Hier een mooi artikel daarover: www.theguardian.com
In mijn eigen leven kan ik dit in elk geval volledig onderschrijven.

En daarom mag ik misschien, vanuit mijn eigen gezellige podiumpje, een klein pleidooi houden voor aandacht hier, nu, met de mensen om jóu heen, in de wereld waarin jíj leeft, waar je echt iets goeds kunt doen voor de wereld.

Peace out ;-)