Nagedachtenis aan mijn vader

Op 13 november was hij jarig. Dinsdag zou hij 74 geworden zijn.

Het is intussen alweer twee jaar geleden dat hij overleed en eindelijk de rust vond die hij al zo lang zo hard verdiende. En met ons, met ons gaat het best goed.
Gelukkig heb ik een onwijs sterke mamma, die het leven ook alleen heel goed aankan. En zijn we samen sterk.

Al sinds jaren hadden we de gewoonte om rond deze tijd naar de Zwarte Markt te gaan in Beverwijk. Dat komt omdat Ben uit Engeland komt, en hij altijd traditionele Engelse gerechten voor Kerstmis maakt.

Zo maakt hij Christmas pudding, een soort cake maar dan gestoomd, vol gedroogd fruit en alcohol.
Christmas cake, eigenlijk hetzelfde maar dan uit de oven.
Mince pies: kleine gebakjes met, je raadt het nooit: gedroogd fruit en alcohol.

Zien er meer mensen een thema hier?

Op de Zwarte Markt vind je gewéldige kraampjes vol met allerlei soorten gedroogd fruit en noten. Dus vandaar dat we er elk jaar rond deze tijd een keer te vinden zijn. Mijn vader vond het er hélemaal geweldig, hij genoot volop van alle kraampjes: het was echt een van zijn favoriete uitjes.

In het jaar dat mijn vader stierf (in juni) stelde ik voor om op zijn verjaardag naar de Zwarte Markt te gaan, om zo zijn verjaardag toch een beetje met hem te vieren. Tuurlijk was het beladen, maar zoals we altijd doen en deden: we gedenken hem door het leven écht te leven.
En zo werd een traditie geboren. Dit jaar gingen we de derde keer met hem in ons hart naar Beverwijk.

We kwamen aan, en waren nog niet eens binnen, we stonden bij het kraampje voor de ingang. En daar begon de muziek. ¨Afscheid nemen bestaat niet¨ van Marco Borsato.
Mijn moeder en ik keken elkaar eens aan en zuchtten en slikten eens goed.

Vervolgens liepen we naar binnen en we hadden het góed.
We kochten fruit, we dronken kleine glaasjes heerlijke Turkse thee.

Goed geleefd hebben we vandaag, pap! Dank je wel voor de mooie herinneringen en het mooie lied.

Afscheid nemen bestaat niet
Ik ga wel weg maar verlaat je niet
M'n lief je moet me geloven, al doet het pijn.

Ik wil dat je me los laat
en dat je morgen weer verder gaat
Maar als je eenzaam of bang bent
zal ik er zijn

Kom als de wind die je voelt en de regen
Volg wat je doet als het licht van de maan
zoek me in alles dan kom je me tegen
Fluister mijn naam...en ik kom eraan

Zie...wat onzichtbaar is
Wat je gelooft is waar
Open je ogen maar en
dan zal ik bij je zijn
Alles wat jij moet doen
is mij op mijn woord geloven

Afscheid nemen bestaat niet

'k kom als de wind die je voelt en de regen!
Volg wat je doet als het licht van de maan!
zoek me in alles dan kom je me tegen!
Fluister mijn naam...en ik kom eraan!