Gevoeligheid als kracht

Als je een olifant zou slaan met je vlakke hand, dan zou die je wellicht verstoord aankijken en weer verder gaan met z´n dag. Als ´ie überhaupt al zou kijken.
Als je een vlinder zou slaan met je vlakke hand, is het einde vlinder. 

Goh zeg, wat een stom, waardeloos dier, zo´n vlinder. Die kan niet eens tegen een tikje met een vlakke hand!! Zo´n vlinder moet maar even gauw zich niet zo aanstellen en wat sterker worden. Weerbaarder. Misschien kunnen we de vlinder wel een training geven, zodat ´ie gewoon net zo sterk wordt als de olifant.

Dit is wat er verwacht wordt, toch, van gevoelige kinderen? En gevoelige volwassenen? Sterker worden? Weerbaarder? ¨Gewoon¨ meedraaien in de maatschappij, die veel nadruk legt op sterk en weerbaar? Waarin je gewoon de klappen aan moet kunnen?

Maar die vlinder hè. Die kan vliegen. Die vliegt als een etherische schoonheid door onze zomers. Die helpt om onze bloemen te laten bloeien en ons fruit te bevruchten. Kan een wondertje verrichten door als rups op de wereld te komen en zich dan te verpoppen tot iets heel moois.

En niemand vindt vlinders zwak, toch? Ze zijn anders dan de olifant, maar zowel de olifant als de vlinder hebben hun plaats in onze wereld. Allebei met andere kwaliteiten. 

Mijn wens is dat we naar mensen hetzelfde kunnen kijken.
Sommige mensen zijn als olifanten. Ze zijn van nature sterk en weerbaar. Ze kunnen alles eten, zijn niet gauw van slag. Ze zijn ook vaak niet zo empathisch, ze doen gewoon als olifanten hun ding. Ze werken hard en kunnen een hoop aan. Ze hebben volop kwaliteiten die in de westerse huidige, toevallig nogal harde, kapitalistische en op winst gerichte maatschappij, gewaardeerd worden.

Sommige mensen zijn als vlinders. Ze zijn sneller gekwetst, moe, ziek, allergisch. Er wordt ze vaak al jong verteld dat ze sterker moeten zijn. Weerbaarder. Stop die gevoeligheid maar diep weg, want dat is geen handige kwaliteit in onze maatschappij.
Maar juist deze mensen brengen iets met zich mee in de wereld. Wijsheid. Empathie. Liefdevolle aandacht. Begrip. Vrede. Connectie. Muziek. Kunst.

Je hebt ze allebei nodig. De olifant en de vlinder. Samen in balans.

In plaats van naar gevoelige mensen te kijken als zwak, kun je hun gevoeligheid ook als anders zien, als het talent dat het is.
Zonder die gevoeligheid konden ze niet zijn wie ze zijn. En konden ze niet brengen wat ze brengen.

Ik hoop, als je dit leest en je bént een van die gevoelige knijnen, dat dit je mag helpen. Tuurlijk moeten we bestaan in de maatschappij, die hopelijk steeds wat minder hard mag worden. Tuurlijk werken we allemaal aan onszelf en hoe sterker je kunt staan, hoe fijner dat is. Dus mediteer. Zing. Dans. Yoga. Creëer. Geef jezelf wat je nodig hebt. Maar verlies niet uit het oog wat je kwaliteiten zijn. En wat je brengt, gewoon door wíe je bent. Accepteer en hou van wat je bent, mooie vlinder. Dan wordt je gevoeligheid je kracht, in plaats van je valkuil.

Of zoals de Dalai Lama zei, een waarheid als een olifant koe: