Fases van een Levensveranderende Gebeurtenis

 Degenen die al even meelezen weten het: ik ben nogal wat afgevallen de afgelopen 1 3/4 jaar. Om precies te zijn 45 kilo. 

Vijfenveertig kilo. Voor mij is het al zo gewoon geworden dat ik nu weer ben zoals ik voor mijn gevoel altijd hoorde te zijn dat het bijna onvoorstelbaar is.

Er is een foto van mij, van vlak voordat ik diverticulitis kreeg en mijn eetpatroon omgooide, in een jurkje dat ik zo ontzettend mooi en fijn vond. Een jurkje van King Louie, mijn favoriete merk, in het heerlijke stofje Ecovero, je raadt het al: mijn favoriete stofje, in een fijne, zachte kleur. 
Natuurlijk was de jurk in maat XXL intussen veeeel te groot geworden maar ik droeg hem soms toch nog, met een vest erover omdat het anders belachelijk was. 

Tot twee weken geleden. Twee weken geleden zag ik hem plots op Vinted, een maatje of vier/vijf kleiner. Mijn hart sloeg een slag over en ik wist: deze kan ik niet laten schieten. Een paar klikken en de jurk was weer van mij. 
Een paar dagen later kwam hij. Zat als gegoten, dat wist ik al want ik ken het model, en nog altijd zo mooi. Ik hou van dit model, van deze kleur. Ik maakte een snelle foto en ging toen eens vergelijken met hoe het was. 

Okee. Er is wel het een en ander veranderd. 

mei 2022 - begin 2023 - nu

Het is toch wat? Natuurlijk was ik van plan om de "oude" te verkopen op Vinted maar Ben zag mij zo eens kijken van foto naar jurk en terug en sprak wijs: Maybe you should keep this one. You can keep *one* too big dress, right? 
En gelijk heeft hij ook. Hij mag blijven, als herinnering. Hij mag gevouwen in de kast liggen, onderop de stapel, een begeleiding bij de foto die ik zal koesteren.