Wat een idioot...

 De eerste leerling is achter de rug. Buiten is het heerlijk weer. Tijd om te wandelen en meteen even de boodschappen te doen. Ik check de koelkast voor vertrek. Er zijn nog worstjes, goed tot vandaag, maar de verder lege plank vertelt me dat het wel tijd wordt voor nieuwe eiwit-voorraad. En ik heb trek in kip, later met mijn haverchapati.

Ik wandel het park in. Wat een heerlijk zonnetje, niet koud, weinig wind. Ideaal. Ik voel me prima dus ik besluit al snel de lange route te nemen en dan door te wandelen naar het winkelcentrumpje om de hoek. In het park krijg ik mail van Vinted: het kattenjurkje is binnen! Ik kan dat meteen wel even ophalen. In de buurt van het winkelcentrum voel ik dat ik een beetje door mijn energie heenraak: ik zal moeten oppassen, want er komen straks nog meer leerlingen. Ik haal het pakketje op en loop door naar de Albert Heijn. Ik pak vast nieuwe bioworstjes, goed tot 18/4. Dat is lekker lang. Een kip voegt zich bij de worst, met lekkere biologische paprika's, en de frambozen zijn niet leverbaar dus ik stop bevroren blauwe bessen in het mandje. Dan loop ik gauw weer naar huis. 
Intussen weet ik dat ik mezelf wat tijd moet geven om te zitten dus ik besluit om dingen maar even om te draaien: voor het lesgeven maar even simpel alleen wat worstjes te eten en een schaaltje blauwe bessen, die chapati komt dan voor het avondeten wel. Ik doe ze meteen wel in de pan, joh, want dan kan ik de rest van de boodschappen uitpakken terwijl ze bakken (rijmen/dichten/hemd/lichten). Lekker efficiënt, niet? Pakje open, worstjes glijden in de pan, en direct besef ik mijn fout. 

Serieus. Heb ik nu echt de NIEUWE worstjes in de pan gedaan? Terwijl de oude vandaag klaargemaakt moeten worden? Wat een idioot...