Het glamoureuze leven van een operazangeres

Een poosje geleden werd ik benaderd door de organisatie van een festival rond het Schermereiland in Alkmaar. Of ik wilde komen zingen aan de waterkant bij het pontje dat van het Schermereiland naar het centrum van Alkmaar vaart.

Nou heb ik de laatste tijd, door alle gezondheidsperikelen erg weinig gezongen. Maar aangezien dit lokaal was vond ik dit toch wel erg leuk. Mijn duopartner Janneke was ook aan boord (heh!!)

Vandaag was het zover. Een programmaatje van een half uur. (Dat klinkt eenvoudig hè, een half uurtje zingen? Zeker als je alle regelwerk, studeerwerk en repeteerwerk vergeet, zoals mensen vaak doen ;-))

De bedoeling was dat we óp de pont zouden musiceren. We reden erheen, de bevriende tenor die ik had uitgenodigd om een duet mee te zingen was er net, en aan de overkant van het water stonden Janneke en haar man ook al. Van alle kanten kwamen we samen.

Op de pont stond de piano. Een elektrische, wisten we van tevoren. Even spannend dus: in wat voor situatie kom je? Is de piano speelbaar? Gelukkig! Het was een goeie. We testten even hoe alles werkte en daar gingen we. En het was leuk! De boot vaarde steeds van oever naar oever, af en toe werden we flink door elkaar geschud. Ik heb mijn hakken maar niet aangedaan, mij leek zingen op zwarte gympen te verkiezen boven met galajurk en al het water in vallen. We deden twee aria´s, vervolgens het duet, twee wat lichter repertoire van Gershwin en we eindigden als verrassing met een stuk voor vier handen op de piano. Deze zangeres kan toevallig redelijk geloofwaardig doen alsof ze pianiste is ;). En echt, het ging best goed.

Ik hou wel van gekke situaties: nou, daar viel deze zeker onder.

Het optreden was klaar. We werden bedankt door de organisatie, pakten onze spullen en kijk! Het pontje was weer aan de goede kant. Ik had mijn vest (het was koud!) en sjaal en jas intussen aan gedaan en we liepen nog even naar het centrum.
En daar kan ik dan ook wel van genieten. Ben je op de pont nog de Operazangeres, ben je tien minuten later in de stad gewoon weer een doodgewone mevrouw. Wel eentje met mooi opgestoken haar, dat dan weer wel ;)