Huismus

Ik heb iets te bekennen. Ik ben een echte huismus. Ik was als kind al honkvast hoor, ik wilde altijd naar dezelfde pizzeria, waarvan ik zeker wist dat ik de pizza daar zo lekker vond, en ik hoefde niet zo hard de wereld rond te reizen. Ik las graag boeken op bed in mijn kamer. Dus het is niet geheel onverwacht.

Vandaag is Ben weer aan het werk gegaan en ik ben alleen thuis met Sophie, die vakantie heeft.
Het heuglijke feit wil, dat ik me weer okee voel na mijn terugslag van het weekend (die veroorzaakt lijkt doordat de supplementen van de orthomoleculaire voedingsspecialiste de werking van de kruiden van de acupuncturist ondermijnden, maar dat terzijde).

En dat is dus zo genieten hè.

Ik werd wakker om zeven uur maar ik stond lui pas op om acht. Beneden met een kopje muntthee ben ik blogjes gaan schrijven, en ik heb er zelfs op voorraad nu! Sophie kwam pas om half tien beneden. Na haar ontbijt (mama is niet zo goed in ontbijten) zijn we bananen gaan kopen met Sophie´s Beste Vriendin In De Wereld I. I is een schatje.
Zo lekker, lopen naar de winkels, door het mooie park. Het zonnetje scheen lekker, er was een koel briesje. De meiden liepen gezellig te kletsen. Af en toe werd ik in het gesprek betrokken. We bespraken alles van ztringz, ja, google zelf ff, nieuwe rage, tot dode opa´s.

Terug met de bananen en de uien, waar ik gelukkig in de winkel nog aan dacht, heb ik meteen alles opgeruimd. En daarna ben ik vast preisoep gaan maken voor het avondeten. Ik wil graag zelf koken, en ik weet dat ik vaak moe word aan het einde van de dag. Dus bevalt het me uitstekend om eerder te koken.
De preisoep staat nu lekker te garen in de hooimadam

De ballen zijn al gerold en staan te wachten in de koelkast, dus straks hoef ik alleen maar te staafmixeren en de ballen erin te gooien.

Toen maakte ik nog een paar porties heerlijke glutenvrije pasta met gerookte kip voor o.a. de lunch/ontbijt. Ik eet nog steeds heel licht verteerbaar. Dus een broodje kaas zit er niet in ;-). Maar zeg nou zelf, echt zielig ben ik niet toch? 

Ik denk dat het me zelfs lukt om alles zo nog af te wassen. Echt jongens, ik snap dat het dus niet voor iedereen te snappen valt dit, maar het hebben van energie is echt ZO fijn!! En dingen kunnen is niet vanzelfsprekend. 

En daarom geniet ik dus zo enorm van het doen van al deze volstrekt normale, en toch zo bijzondere dingen. 

Ik geniet met volle teugen van het heerlijke kind wat hier met mij mag wonen en van alles wat zij meeneemt (behalve wanneer ik haar even achter het behang plak), van de zon op mijn gezicht, van de ruisende blaadjes, van de geuren van het eten, van huiselijk, van LEVEN. 

Blogs op voorraad! Heh, dan druk ik toch gewoon op ¨publiceer¨ joh voor blog nummer twee vandaag. YOLO en zo.