Vegan ontbijt

Wederhelft Ben is al sinds 1992 vegetariër. En toen ik nog volledig gezond was deed ik met hem mee.
Het is een interessante vraag, wat nou goed is voor ons en voor de wereld. Voor de wereld is het overduidelijk beter geen vlees te eten. Bij de productie van vlees wordt enorm veel broeikasgas uitgestoten en er zijn voor een kilo vlees vele kilo's plantaardig voedsel nodig. In die zin zouden we dus veel beter gewoon het plantaardige voedsel kunnen eten.
Wel ben ik er intussen achter dat het niet voor iedereen geschikt is om vegetarisch (of zelfs veganistisch) te eten. Zeker aangezien veel vegetariërs snel uitkomen op "aardappelen, groente, vleesvervanger". En die vleesvervangers zitten echt boordevol troep. Ik zou niemand aanraden ze regelmatig te eten (zeker aangezien je gemakkelijk zelf heerlijke bonen/notenburgers kunt maken)
Je hebt er sowieso een sterke spijsvertering voor nodig om een voeding met peulvruchten en veel granen aan te kunnen. Bij het ontbreken daarvan, zolang je kiest voor eerlijk vlees is er op zich niet zoveel mis met het eten daarvan. Ik denk dat er veeleer iets mis is met hoe wij met de beesten omgaan!

Persoonlijk zou ik het liefst geen vlees eten. Het staat me namelijk eigenlijk enorm tegen om iets te eten wat leefde. Dat iets dood is, omdat ik het zo graag wilde opeten. Natuurlijk weet ik dat het zo werkt in de natuur, maar wij kunnen keuzes maken waar wilde dieren dat niet kunnen.
Maar helaas is het door voedselallergieën voor o.a. noten en peulvruchten en veel van de granen, is het voor mij onmogelijk om vegetarisch/veganistisch te eten. (tussen die twee zit voor mij geen verschil want ik kan niet tegen zuivel en eieren).

Maar! Door o.a. de NMT zijn er een aantal voedingsmiddelen weer beschikbaar gekomen! Zo kan ik weer tegen cashewnoten en gaan avocado's en pompoen ook weer! Dit zijn nou juist die dingen die vullen en/of eiwitten bevatten en het dus mogelijk maken plantaardig te eten. Als ik plantaardig eet voel ik me puur, zuiver. 

Dus deze week besloot ik eens te kijken hoever ik zou kunnen komen. Ik probeer zo veel mogelijk alleen plantaardig voedsel te eten. 

De eerste dagen heb ik wat gevast om mijn lijf te wennen aan een andere manier van eten, maar vooral omdat dat goed voelde. Het voelde als precies wat ik nodig had. Ik at geen granen en geen vlees tot het avondeten. Dus at ik bijvoorbeeld courgette met avocado, olijfolie en chiazaadjes voor de lunch gisteren. En tussendoor wat rauwe cashewnoten. Het is grappig hoe je bijna in een andere staat van zijn komt. Ik had niet echt honger en ik voelde heel goed wanneer ik genoeg had gehad (en dan stopte ik ook met eten). Ik besef me intussen dat als je ook maar één hap voorbij je "genoeg" gaat je daarna steeds maar door wilt blijven eten. Het is dan voor mij ook erg belangrijk om dat moment te ervaren! 

Bij het avondeten was ik dan wel echt uitgehongerd dus at ik een kom kippensoep (van blije kip, natuurlijk, dat wel!) en voor het slapengaan wat tonijn. 

En vandaag merk ik echt al verschil. Ik voel me na mijn ontbijt van 25 gram gepofte quinoa, een halve mango, een halve banaan en wat cashewnoten prettig gevuld. 

Ik weet dat het niet mogelijk zal zijn om dit altijd te doen, omdat ik niet elke dag cashewnoten en avocado's  kan eten en andere noten en zaden nog niet beschikbaar zijn. Maar tot nu toe voelt het echt heerlijk om zo te kunnen eten! Ik ben heel benieuwd hoe het me verder vergaat! 

Take 5 Nets

Zo leuk! Dit weekend waren we in Haarlem, en bij Waar vond ik deze geweldige groente/fruitzakjes. van AgainandA-gain. Ze zijn van biologisch katoen en je kunt ze meenemen naar de supermarkt of natuurwinkel om je groente en fruit in te stoppen en af te wegen. Ideaal want ze besparen veel plastic!
Vanmorgen gebruikte ik ze voor het eerst. Er zitten abrikoosjes, peren en broccoli in de ene en rode uien in de andere!

Ik vind het een erg fijn idee dat ik nu geen plastic zakjes meer hoef te gebruiken. En je kunt ze ook zo in de groentela leggen met de groente erin want het materiaal ademt. Ik ben enthousiast!

Ze kosten wel €6,95 voor 5 tasjes en dat is natuurlijk een stuk duurder dan de "gratis" plastic zakjes die je in de supermarkt krijgt, maar voor mij weegt die aanschafprijs één keer zeker op tegen de nadelen van het plastic. En als ik een dagje weg ga en verschillende soorten fruit/groente wil meenemen kan ik ze daar ook goed voor gebruiken. Er zijn ook nog veel andere verschillende zakjes  op www.againanda-gain. Ik heb zoals gewoonlijk geen aandelen maar vind het echt een superinitiatief.

Au!

Auwauw! Potdikke, wat doet oorontsteking toch zeer.

Gisteravond lag ik van de pijn te draaien in bed, met pijn die uitstraalde naar kieszenuwen en kaak. Oor begon zelfs wat te bloeden.

En het stomste is: ik had er zelf iets aan kunnen doen. Ik heb namelijk, na een verwaarloosde oorontsteking tijdens een operaproject jaren geleden, en gat in mijn trommelvlies. En dat betekent dat dat oor bij elke verkoudheid weer wil ontsteken. 

Sinds lange tijd gebruik ik bij beginnende oorontsteking Oteel. Deze homeopatische oordruppels zijn enorm effectief, en zolang ik maar begin met druppelen bij de eerste klachten, hou ik de ontsteking steeds onder de duim. 

Dus werd ik lakser! Deze keer dacht ik: "Het gaat zo goed met mijn oor, laat ik het even aankijken". Eeh! Fout! U gaat niet door voor de wasmachine!

Dus zit ik nu van arremoe toch maar te wachten bij de apotheek. De eerste "echte" medicijnen van dit jaar worden opgehaald. Dom dom!

Vroeger gebruikte ik astmamedicijnen en anti-allergie neussprays. Maar eigenlijk ben ik helemaal geen voorstander van chemische medicijnen in mijn lijf. Het liefste heb ik dat mijn lijf het zelf of met voeding(ssupplementen) kan oplossen. En sinds ik leerde zingen en daarmee goed leerde ademhalen konden de astmamedicijnen de deur uit. En sinds het gezonde leven en eten en de NMT gebruik ik tot mijn grote vreugde helemaal niks meer!
Wedden dat ik volgende keer meteen reageer als ik weer last krijg van mijn oor? In mijn lijf liefst geen enkel medicijn!

Groot Nieuws!

Ik hou erg van schrijven. Maar bij mij is schrijven wel afhankelijk van inspiratie. Als ik geen inspiratie heb, lukt het dus voor geen meter. Dat is ongetwijfeld de reden waarom ik niet dagelijks blog, en dan opeens meerdere blogs op één dag schrijf.

En als ik dan andere dingen moet schrijven, zoals teksten voor YOnh's site, persberichten e.d. is mijn schrijftaks bereikt en wordt er helemaal niet meer geblogd!

De afgelopen twee weken zijn Ben en ik hard bezig geweest aan het opzetten van iets heel nieuws. Iets heel spannends. Hij als techneut, ik als schrijver en ontwerper.

En dus onthul ik nu, met veel trots (denk je er even de drum roll bij?): www.saya-may.nl
Een geheel nieuwe webshop voor biologische producten. Zeep, lichaams- en massageolie, wasmiddel. Vanaf nu kan iedereen mijn huisgemaakte biozeep en lichaams/massageolie bestellen en genieten van de natuurlijke etherische olie! Ik vind het superleuk en hoop dat ik veel mensen kan laten kennis maken met deze producten!

Long Time No Blog *2

Ja, ik leef nog. Er is een heel goede reden waarom ik zo lang niet heb geblogd, die onthul ik hopelijk vandaag of morgen!

Van de week was ik bij de supermarkt om wc papier te kopen. Ja, niet menselijks is ons vreemd. 

En tot mijn aangename verrassing had Page een heel goede optie! Ik verwacht het eigenlijk niet van een groot gangbaar merk, maar ik had volledig ongelijk. Dit wc papier was volledig gerecycled, FSC vriendelijk, met verpakking zonder pvc erin en klimaatneutraal geproduceerd. Het was ietsje duurder maar veul goedkoper dan het schuurpapier dat je in de natuurwinkel kunt kopen. Ik was blij!

Dan even wat updates over vroegere posts! Met de huisgemaakte tandpasta (de fluor controverse)gaat het geweldig. Intussen zijn we allemaal bij de tandarts geweest en niemand had een probleem. Sterker nog, uw schrijfster, die altijd last heeft gehad van gevoelige tanden en daarmee van het gemene luchtspuitje van de tandarts, voelde helemaal niets meer van genoemd spuitje! Ik kan zelfs huisgemaakt ijs eten zonder enige klacht. Dat heb ik sinds mijn kindertijd niet meer gekund. 

Ik heb met de tandarts wel overlegd dat ik geen fluor meer gebruik, en we houden in de gaten hoe het gaat met mijn tanden bij de volgende controle. 

Er was nog wat twijfel of baksoda nou wel goed is voor je tanden.  

Wat nou zo grappig is: in alle blekende commerciële tandpasta's zit... jawel... baksoda!

Intussen zijn mijn tanden nog nooit zo schoon en zo ongevoelig geweest. En "tanden" is een onderdeel van het leven waar ongevoeligheid een pre is! Ik ben in ieder geval een fan. 

Het bio schoonmaken (bio schoonmaken) is een groot succes. Intussen heb ik ook zelf vaatwasmachinepoeder gemaakt (daarover blog ik binnenkort) wat goed werkt, en alle bio-schoonmaakmiddelen werken prima! De allesreiniger werkt perfect en de wc wordt goed schoon met soda en groene zeep. De tegels worden prima schoon en blijven mooi met de vloerzeep. 

Superfijn dat je op deze manier je huis goed schoon kunt houden zonder gifstoffen het milieu en je lijf in te brengen! 

Nog één dag peutermoeder!

Het is echt zo. Morgen wordt Sophie vier. Vier!! Op maandag gaat ze voor het eerst naar de kleuterschool. Ze kijkt hier al wekenlang enorm naar uit: "Ik ga naar de kleuterklas! Bij juf Annemieke!" verkondigt ze aan iedereen die het maar wil horen. Kleine meisjes worden groot!

Dit lieve baby'tje: 

Werd deze ongelooflijk lieve, ondeugende, wijze peuter

• 

En ik loop naast haar, hou haar hand vast en ontdek de wereld opnieuw door haar ogen. We zijn een goed team, samen. 

Wat ben ik dankbaar voor dit kind, het beste dat mij ooit in mijn leven is overkomen. 

De kunst van de balans! Of de balans van de kunst?

Ik ben echt een enorme muts als het aankomt op het verkopen van mijzelve of het vragen van geld voor een dienst die ik lever. Ik zit toch al heel wat jaren in het vak, maar zodra men mij vraagt "wat heb je in gedachten te verdienen voor het concert?" stamel ik meestal nog steeds iets als "Eh... wat hebben jullie zelf ongeveer in gedachten?"
Om over prijzen verhogen, of grenzen stellen in wat ik wel of niet gratis doe maar niet te spreken...
Als ik het met iemand over geld moet hebben begint mijn hart direct heel hard te bonzen. En iemand opbellen of mailen om mijzelf of mijn ensemble aan te bieden als zangeres vind ik echt hartsgrondig verschrikkelijk.
Dit is, onnodig te zeggen, een zeer onhandige handicap in mijn vak.
Het gaat zelfs nog verder: als ik de PR doe, komt er geen kip naar het concert. Ook al staat er een goed stukje in de krant, ook al heb ik een mailing de deur uitgedaan, geflyerd en overal posters opgehangen.

Ik heb zelf het idee dat dit komt doordat ik onderbewust de boodschap van teveel deemoed, van "geef mij maar niks hoor, ik doe het zelf wel allemaal" uitzend. En energetische boodschappen zijn, hoewel niet uitgesproken, heel erg sterk. En dan komen ze dus gezellig met z'n allen niet! En de mensen die er dan wel zijn roepen uit: "Het was zo geweldig! De kwaliteit was zo hoog! Dit concert verdiende het om een volle zaal te hebben!"
Als iemand anders, die er verstand van heeft, de PR doet dan lukt het met datzelfde concert prima om de zaal vol te krijgen.

Hoe komt dit nou? En, wellicht belangrijker, hoe kom ik ervan af?

Ten eerste heb ik een enorme afkeer van egoïsche zelfoverschatting cq verheerlijking. In mensen die het steeds nodig vinden om te laten zien wat ze allemaal wel niet kunnen en gedaan hebben vind ik dat een afstotelijke eigenschap. Ook al weet ik dat er bij die mensen vaak onzekerheid onder zit.
In de kunst zijn helaas ook veel mensen die erg materieel ingesteld zijn. Ofwel door zelfverheerlijking, ofwel door misbruik van bijvoorbeeld zangers. Er zijn nu eenmaal zoveel zangers die werk zoeken dat het erg makkelijk is om ze als deurmat te gebruiken. En omdat kunst nou eenmaal iets is dat je (als het goed is) beoefent vanuit je gevoel, vanuit je liefde voor de muziek, is het erg lastig om daarin dan je eigen plan en je eigen grenzen te trekken. Ik vind het altijd erg naar, dit zo vaak gezien hebbende, als mensen zich boven een ander plaatsen omdat ze toevallig in een positie zijn geplaatst waarin ze macht kunnen uitoefenen. En ik wil dat zelf dus ook absoluut niet doen en iedereen met respect behandelen. (En wellicht schiet ik daarin wat door naar de andere kant: dat is voor mij een les!)
Maar erger nog: toen ik van de week bij de Kamer van Koophandel zat, las ik een tijdschriftartikel dat eigenlijk ging over "Hoe sla je het handigst een slaatje uit de crisis". En dat schóót me toch in het verkeerde keelgat! Allereerst vind ik het woord "crisis" nogal groot: last I checked hadden we allemaal nog steeds een dak boven ons hoofd, eten op ons bord, kleren aan ons lijf, een douche en verwarming. Zo slecht doen we het niet denk ik dan. Maar los daarvan, hoe kun je zo denken? Hoe kun je die "crisis" zien als iets waar jíj vooral goed uit moet komen, waarbij het niet uitmaakt wat er met de rest gebeurt? Waarom werken we niet met z'n allen samen in open- en eerlijkheid waarbij we sámen een weg vinden om de wereld en de economie te helen? Is het niet juist dat graaigedrag, in het tijdschrift verheerlijkt, wat er verantwoordelijk voor is dat we niet alleen een crisis hebben maar ook de aarde in rap tempo vergiftigen? Waarom we nog op fossiele brandstoffen rijden, die eindig zijn en vervuilend, terwijl we allang nieuwe technologieën zouden kunnen gebruiken? Ik vond het artikel echt wálgelijk.

Ik denk dat dit een goede drijfveer is om een gezond stukje deemoed te hebben. Om eerlijk en ethisch om te gaan met de mensen om je heen en de aarde en geen misbruik te maken van je positie. Om achter wat je doet te staan, achter je product te staan, of dat nu een letterlijk product is of je zelf dat product bent.

Maar daar komt "ten tweede" om de hoek kijken. Want voor die dienst zou ik natuurlijk best een eerlijke prijs mogen vangen. Ik hoef ook geen misbruik van mezelf te laten maken. Uiteindelijk léér je mensen hoe ze met je om mogen gaan. Ik, als langdurig gepest kind, heb ergens in mijn lijf heus nog wel dat gevoel "ik ben niet goed genoeg zoals ik ben. Ik mag niet zijn wat ik ben". En vanuit dat gevoel kun je makkelijk de boodschap uitzenden "Geef mij maar niets. Ik heb niets nodig".
Interessant daarin is, dat ik een energieprobleem heb. Niet zo gek, als je er op deze (energetische) manier over nadenkt. Ik heb mezelf in het verleden jarenlang volledig leeggegeven aan iedereen. "Neem maar!" was mijn energetische boodschap. "Neem maar, maar vind me alsjeblieft aardig! Accepteer me alsjeblieft!"

De laatste jaren ga ik hier dan ook heel bewust mee om. Ik heb leren zeggen én geloven "Ik mag er zijn! Ik mag energie in me opnemen van het universum, van God en moeder aarde! Net als iedereen dat  mag, want deze bron is oneindig. Ik mág me vullen, ik mág bestaan, ik ben waardevol!" En daarmee ben ik o.a. fysiek een heel stuk beter geworden en heb ik steeds meer leren kiezen voor mezelf en mijn gezin, terwijl ik liefdevol om blijf gaan met de mensen om mij heen. Vanuit liefde en zachtheid en in verbinding te werken, in plaats van óf helemaal leeg te geven (en we kennen allemaal veel mensen die dat doen) óf hard en egoïsch te zijn (en die kennen we ook allemaal). In die liefde, voor je naaste én jezelf, vind je de balans.