Bio schoonmaken: schimmel in huis behandelen

Een poos geleden zagen we het. Zwarte schimmel op de muur! 

In eerste instantie maakten we ons vooral zorgen over de gevolgen voor ons huis en de isolatie. En we wonnen informatie in over hoe dit in de toekomst te voorkomen. 

Uiteindelijk was het deze week zo ver. De voegen zijn uitgeboord, de gevel opnieuw gevoegd en geïmpregneerd en er worden ventilatieroosters geplaatst in de kruipruimte. We hopen heel hard dat dit afdoende is om het vocht buiten te houden!

Maar intussen zitten we binnen met die schimmel. Het is niet heel veel en natuurlijk halen we het steeds weg. Maar gisteren deed ik toch nog wat onderzoek en ik schrok me het Apelazarus!! 

Tot de symptomen van schimmel in huis behoren onder ander: allergieën, infecties en toxische reacties! En laat het nou zo zijn, dat sinds wij in dit huis wonen, Sophie en ik aan de lopende band ziek zijn!! 

Op de site vond ik ook manieren om schimmel te verwijderen. Zo werken borax, azijn en tea tree olie blijkbaar heel goed tegen schimmel! Ook o.a. peroxide en baksoda worden genoemd. Er zijn verschillende middelen (chloor, ammonia) die wel werken op niet poreuze oppervlakken maar niet op muren.

Ik besloot, omdat verschillende dingen tegen verschillende schimmels werken, een aantal van deze te combineren. In een sprayfles met water gingen:

1/7 cup borax (dit kun je kopen bij een drogist)

1/3 cup schoonmaakazijn (supermarkt, kost bijna niks)

10 druppels tea tree olie.

We hebben het aangevuld met water en alle schimmel ingespoten. Ik ben heel erg benieuwd hoe het zich ontwikkelt!

Op de site staat dat, als je last hebt van allergische klachten en dergelijke, de kans groot is dat er ergens in je huis zwarte schimmel groeit. 

Ik was erg blij dat blijkt dat de meest natuurlijke dingen het effectiefst schijnen te zijn tegen schimmel! 

Mediteren en het accepteren van de storm.

Mediteer je wel eens?

Mensen die beginnen met mediteren hebben vaak veel last van hun gedachtes. Die blijven maar komen, als ware het plaaggeesten, eropuit om jou uit je meditatie te halen. En eigenlijk is dat ook zo. Je ego denkt: "help!! Dit is eng!"

Naarmate je volhoudt wordt het steeds makkelijk om die gedachtes als het ware als ondeugende kinderen te zien: je glimlacht om de gedachte en laat hem zonder erop in te gaan los.

Maar ook als je al lang mediteert kom je soms dingen tegen die ongemakkelijk zijn. Angst, pijn, verdriet, oude emoties bijvoorbeeld. En wij mensen hebben de neiging om weg te lopen voor dingen die ongemakkelijk zijn. Eigenlijk willen we het liefst dat alles, de hele tijd, almaar door, fijn en gemakkelijk is.

Als ik echt ziek ben kan ik niet mediteren. Als je ziek bent gebeurt er namelijk op energetisch gebied heel veel in je lichaam. Eigenlijk word je energetisch even goed schoongewassen. En je voelt je dan ook na een periode van ziekte vaak als herboren. De wereld ruikt weer net even frisser, je strekt je ledematen, je voelt hoe sterk je bent en je geniet van alles wat je kunt, alles wat je ervaart.
Tijdens dat proces is het dan ook (voor mij in elk geval) niet zo nuttig om energiewerk te doen. Mijn lichaam, maar vooral wat en wie mij verder begeleidt moet zijn werk doen.

Vandaag ben ik aan de beterende hand. En ik ging eindelijk weer naar mijn heerlijke zolder. Ik strekte mijn ledematen in een zijdelingse driehoek. Ik ademde in, boog en strekte weer. Heerlijk.
Daarna ging ik zitten in meditatie, maar toen voelde ik het meteen. Storm in mijn binnenste, nog steeds.
Mijn ogen vlogen open. Oef! En mijn eerste impuls was: vechten! Weg met die storm! Weg met oud vuil, weg met narigheid! Vul mij met mooie nieuwe energie!!
Maar ja... ik ben waar ik nu ben. Nog niet beter. Er is nog storm. Die kan ik niet zomaar even wegsommeren.
Maar ik kan wel in liefde zijn. De storm omarmen, accepteren. Volledig accepteren dat er nog storm is, zoals buiten, zo binnen. Tranen komen. Maar de pijn is reëel. Ik blijf rustig zitten. Ik blijf accepteren. Langzaam komt de acceptatie, en daarmee ook meer ruimte. De storm is niet gestild maar wel stiller.

Door de acceptatie, door liefde te geven in plaats van ervoor weg te willen rennen, wordt het zachter, lichter en liefdevoller.

Zo is het met mensen toch ook? Met een stout kind? Negeren, boos terug doen, gemeen zijn, dat helpt toch niet? Maar het kind accepteren en vanuit die acceptatie bejegenen, vanuit liefde helpen of soms streng zijn heeft een heel ander effect. Het kind voelt zich gehoord.

Zo is het met ons lijf en onze energie natuurlijk ook. Waar je tegen vecht zit je in vast. Als je weet dat alles in het universum energie is in vastere of minder vaste mate is het logisch dat dat zich in ons lijf ook zo afspeelt.
Als het donker is in de kamer helpt het niet om te fulmineren tegen de duisternis en keihard te roepen: "IK WIL DAT HET LICHT IS!!!"
Het helpt wel om een lichtje aan te steken. En hoe groter dat lichtje wordt hoe lichter de kamer. De duisternis hoeft niet bevochten, want het licht verdrijft hem vanzelf.

Ik zou je graag uitnodigen om ook eens te gaan zitten vandaag, op een comfortabele plek. Al is het maar een paar minuutjes. Wat leeft er in je? En hoeveel liefde kun je jezelf geven? Je hoeft niets te doen, behalve stil te zijn, te observeren, in liefde te zijn.

En dan komt, vroeg of laat: geluk.

Adem in... adem uit! En stik bijna!

Samtosha.... leuk hoor, maar intussen wil ik toch wel weer een keertje kunnen ademen zonder dat mijn longen herrie maken, zonder dat ik zo hard moet hoesten dat elke spier in mijn lijf zeer doet.
Wil ik graag weer eens lekker naar buiten, stukje wandelen, de trap oplopen zonder geen adem meer te kunnen halen, kortom: gemeen virus: GAAT HEEN EN VERMENIGVULDIG U NIET!!

Zeker gezien ik over een kleine twee weken een prachtig repertoire mag zingen voor een uitverkochte zaal en het dan toch bést fijn is als mijn stem het doet!

En kleine meisjes mogen ook graag nu! Vandaag! Beter worden want het zou wel zoo sneu zijn als ze, behalve de eerste adventviering, ook het Sinterklaasfeest mist!
En spoedtripjes naar de homeopaat in het weekend heb ik nu ook wel gezien. Hoewel er wel een brief naar het Vaticaan onderweg is met verzoek om zijn heiligverklaring, want wie heeft er nou nog gehoord van een dokter die op zondagavond de telefoon opneemt en meteen even helpt?

Er zijn theoriën dat virussen eigenlijk buitenaards zijn en met kometen op onze aarde zijn gekomen, en dat het daarom voor onze lijven zo moeilijk is om ze te bevechten. Ik weet niet wáár ze vandaag komen maar ik weet wel: ik vind ze STOM!